إنسان مذكور ايكى گوزلگى گوزينه طاقمقله، مذكور جهتلرده بولونان مخلوقاتى، أحوالى گوره‌بيلير

صاغ جهت: بو جهتدن مقصد، گچمش زماندر. بناءً عليه فلسفه گوزلگيله صاغ جهته باقيلديغى زمان، ماضى ئولكه‌سنڭ قيامتى قوپمش، آلتى اوستنه چوريلمش، قراڭلقلى، قورقونج بيوك بر مزارستانى آڭديران بر شكلده گورونه‌جكدر. و بو گورونوشده إنسان پك بيوك بر دهشته، وحشته، مأيوسيته معروض قالديغنده شبهه يوقدر. فقط ايمان گوزلگيله او جهته باقيلديغى زمان، حقيقةً او ئولكه‌نڭ آلتى اوستنه چوريلمش بر شكلده گورونورسه ده، فقط جان تلفى يوقدر. مرتّباتى، ساكنلرى داها گوزل، نورانى بر عالمه نقل ايديلمش اولدقلرى آڭلاشيلييور. و او قبرلر، چوقورلر ده، نورانى بر عالمه گيرمك ايچون قازيلان ير آلتى تونللرى شكلنده تلقّى ايديله‌جكدر. ديمك ايمانڭ إنسانلره ويرديگى سُرور، فرحلق، إطمئنان، إنشراح، بيڭلرجه ”الحمد ِﷲ“ ديديرتن بر نعمتدر

صول جهت: يعنى، گله‌جك زمانه فلسفه گوزلگيله باقيلديغى زمان؛ بزلرى چوروته‌جك، ييلان و عقربلره ييديروب إمحا ايده‌جك، ظلماتلى، قورقونج، بيوك بر قبر شكلنده گورونه‌جكدر. فقط ايمان گوزلگيله باقيليرسه جنابِ حقّڭ خالقِ رحمٰنِ رحيمڭ إنسانلره إحضار ايتديگى چشيد چشيد نفيس، لذيذ مأكولات و مشروباته ظرف اولان بر مائده و بر سفرۀِ رحمانى شكلنده گورونه‌جكدر. و بيڭلرجه ”الحمد ِﷲ“ اوقوتديره‌رق تكرار ايتديره‌جكدر

اوست جهت: يعنى، سماوات جهتنه فلسفه ايله باقان بر آدم، شو صوڭسز بوشلقده، ميليارلرجه ييلديز و كره‌لرڭ (آت قوشوسى گبى ويا عسكرى بر مانوره گبى) ياپدقلرى پك سرعتلى و مختلف حركتلرندن بيوك بر دهشته، وحشته، قورقويه معروض قالاجقدر. فقط ايمانلى بر آدم باقديغى وقت او غريب، عجيب مانوره‌نڭ بر قوماندانڭ أمريله نظارتى آلتنده ياپيلديغى گبى؛ سماوات عالمنى تزيين ايدن او ييلديزلرڭ بزه ده ضيادار قنديللر شكلنده اولدقلرينى گوره‌جك و او آتلر قوشوسنده قورقو، دهشت دگل، اُنسيت و محبّت ايده‌جكدر. عالمِ سماواتى شويله‌جه تصوير ايدن ايمان نعمتنه ألبته بيڭلرجه ”الحمد ِﷲ“ سويله‌مك آزدر