بناءً عليه {اَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اﷲِ} آيتِ كريمه‌سنڭ سرّيله، جهاتِ ستّه‌دن هر هانگى بر جهتله اولورسه إنسان تنوّر ايدر. حتّى مؤمن اولان بر إنسانڭ دنيانڭ قورولوشندن صوڭنه قدر اوزانان معنوى بر عمرى واردر. و إنسانڭ بو معنوى عمرى أزلدن أبده اوزانان بر حياتڭ نورندن مدد و يارديم آلير.

و كذا جهاتِ ستّه‌يى تنوير ايدن ايمان سايه‌سنده إنسانڭ شو طار زمان و مكانى گنيش و راحت بر عالمه إنقلاب ايدر. و بو بيوك عالم، بر إنسانڭ خانه‌سى گبى اولور. و ماضى، مستقبل زمانلرى، إنسانڭ روحنه، قلبنه بر زمانِ حال حكمنده اولور. آرالرنده اوزاقلق قالقييور.

اوچنجى نقطه: ايمانڭ إستناد و إستمداد نقطه‌لرينى حاوى اولماسندن ده الحمد ِﷲ ديمسنى إقتضا ايدر.

أوت نوعِ بشر، عجزى و دشمنلرڭ كثرتى طولاييسيله طايانه‌جق بر نقطۀِ إستناده محتاجدر كه، دشمنلرينى دفع ايچون او نقطه‌يه إلتجا ايتسين. و كذا كثرتِ حاجات و شدّتِ فقر طولاييسيله ده إستمداد ايده‌جك بر نقطۀِ إستمداده محتاجدر كه، اونڭ يارديميله إحتياجلرينى دفع ايتسين.

أى إنسان! سنڭ نقطۀِ إستنادڭ آنجق و آنجق اللّٰهه اولان ايماندر. روحنه، وجداننه نقطۀِ إستمداد ايسه آنجق آخرته اولان ايماندر. بناءً عليه بو هر ايكى نقطه‌دن خبرى اولميان بر إنسانڭ قلبى، روحى توحّش ايدر؛ وجدانى دائما معذّب اولور. لٰكن برنجى نقطه‌يه إستناد و ايكنجيسندن ده إستمداد ايدن آدم قلبًا و روحًا پك چوق ذوق و لذّتلرى، انسيتلرى حسّ ايدر كه؛ هم متسلّى، هم وجدانى مطمئن اولور