شعاعلر | اون بشنجى شعاع | 967
(862-972)

و كذا ايمان نظرى بتون أجرامى حياتدار، بربرينه انسيتلى اولدقلرينى گورويور. و هر بر جِرمڭ لسانِ حاليله خالقنڭ تسبيحاتنى ياپمقده اولديغنى ده گوسترييور. ايشته بو إعتبارله بتون أجرامڭ كنديلرينه گوره بر نوع حيات و روحلرى واردر. بناءً عليه ايمانڭ شو گوروشنه نظرًا او أجرامده دهشت، وحشت يوقدر. اُنسيت و محبّت واردر


ضلالت نظرى، مطلوبلرينى تحصيل ايتمكدن عاجز اولان إنسانلرڭ صاحبسز، حاميسز اولدقلرينى تلقّى ايدر و حزن، كدر، عجزلرندن طولايى آغلايان يتيملر گبى ظن ايدر. ايمان نظرى ايسه، جانلى مخلوقاته، آغلار يتيملر گبى دگل، آنجق مكلّف مأمور، موظّف ذاكر و تسبيح‌خوٰان عباد صفتيله باقار


آلتنجى نقطه: نورِ ايمان، دنيا و آخرت عالملرينى چشيد چشيد نعمتلره ظرف ايكى سفره ايله تصوير ايدر كه؛ مؤمن اولان كيمسه ايمان أليله و ظاهرى، باطنى طويغولريله و معنوى، روحى اولان لطائفيله او سفره‌لردن إستفاده ايدييور. ضلالت نظرنده ايسه، ذوى الحياتڭ دائرۀِ إستفاده‌سى كوچولور، مادّى لذّتلره منحصردر


ايمان نظرنده، سماوات و أرضى إحاطه ايدن بر دائره قدر توسّع ايدر. أوت بر مؤمن، گونشى كندى خانه‌سنڭ طامنده آصيلمش بر لوكس؛ قمرى بر إداره لامباسى عدّ ايده‌بيلير. و بو إعتبار ايله شمس، قمر كنديسنه برر نعمت اولور. بناءً عليه مؤمن اولان ذاتڭ دائرۀِ إستفاده‌سى سماواتدن داها گنيش اولور. أوت قرآنِ معجز البيان {وَ سَخَّرَ لَكُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ ❊ وَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ} آيتلرڭ بلاغتيله، ايماندن نشئت ايدن شو خارقه إحسانلره، إنعاملره إشارت ايدييور

سس يوق