آرقه جهت: يعنى گريده گلنلره فلسفه نظريله باقيليرسه؛ ”ياهو بونلر نرهدن نرهيه گيدييورلر و نه ايچون دنيا مملكتنه گلمشلردر؟“ دييه ايديلن سؤاله بر جواب آلينهمديغندن (طبيعى) حيرت و تردّد عذابى ايچنده قالينير
فقط نورِ ايمان گوزلگيله باقارسه، إنسانلرڭ كائنات سرگيسنده تشهير ايديلن غريب عجيب قدرتڭ معجزهلرينى گورمك و مطالعه ايتمك ايچون سلطانِ أزلى طرفندن گوندريلمش مطالعهجى اولدقلرينى آڭلار. و بونلر او معجزهلرڭ درجۀِ قيمت و عظمتنه و سلطانِ أزلينڭ عظمتنه درجۀِ دلالتلرينه كسبِ وقوف ايتدكلرى نسبتنده درجه و نومرو آلدقدن صوڭره ينه سلطانِ أزلينڭ مملكتنه دونوب گيدهجكلرينى آڭلار. و بو آڭلاييش نعمتنى كنديسنه ايراث ايدن ايمان نعمتنه ”الحمد ِﷲ“ دييهجكدر
إخطار: مذكور ظلمتلرى إزاله ايدن ايمان نعمتنه ”الحمد ِﷲ“ دييه ايديلن حمد دخى بر نعمت اولديغندن، اوڭا ده بر حمد لازمدر. بو ايكنجى حمده ده اوچنجى بر حمد، اوچنجىيه ده دردنجى بر حمد لازمدر. {وَهَلُمَّ جَرًّا} ديمك بر حمدِ واحددن طوغان حمدلردن عبارت غيرِ متناهى بر سلسلۀِ حمديه حصوله گلييور
ايكنجى نقطه: جهاتِ ستّهيى تنوير ايدن ايمان نعمتنه ده الحمد ِﷲ ديمسى لازمدر. چونكه، ايمان جهاتِ ستّهنڭ ظلماتنى إزاله ايتمكله (دفع البلا) قبيلندن بيوك بر نعمت صاييلديغى گبى (طبيعى) او جهاتِ ستّهيى تنوير ايتديگى جهتله ده (جلب المنافع) قبيلندن ايكنجى بر نعمت صاييلير. بناءً عليه إنسان فطرى بر مدنيته صاحب اولديغندن جهاتِ ستّهده بولونان مخلوقاتله علاقهدار اولور. و ايمان نعمتيله ده إنسانڭ بتون جهاتِ ستّهدن إستفاده ايدهبيلمهسى إمكانى واردر