شعاعلر | اون بشنجى شعاع | 966
(862-972)

دردنجى نقطه: ايمان نورى لذائذِ مشروعه‌نڭ زواله باشلادقلرى زمان حاصل اولان ألملرى، أمثالنڭ ورود و گلمكده اولدقلرينى گوسترمكله إزاله ايدر. و كذا نعمتلرڭ دوام ايدوب تناقص ايتمه‌مسنى، نعمتلرڭ منبعنى گوسترمكله تأمين ايدر


و كذا فراق و آيريلمالرڭ ألملرينى تجدّدِ أمثالنڭ لذّتنى گوسترمكله إزاله ايدر. يعنى زوال دوشونجه‌سيله بر لذّتده چوق ألملر اولور كه، ايمان او ألملرى تجدّدِ أمثال ايله إخطار و إزاله ايدر. مع هذا لذّتلرڭ تجدّدنده ده باشقه لذّتلر واردر. أوت بر ثمره‌نڭ شجره‌سى اولماسه، او ثمره‌ده منحصر قالان لذّت، اونڭ يمه‌سيله زائل اولور و زوالى ده موجبِ تأثّر اولور. فقط او ثمره‌نڭ شجره‌سى معروف ايسه، او ثمره‌نڭ زوالندن ألم حاصل اولمايور، چونكه يرينه گلن وار. و عين زمانده، تجدّد حدِّ ذاتنده بر لذّتدر


و كذا روحِ بشرى أڭ زياده صيقان، آيريلمالردن نشئت ايدن ألملردر. نورِ ايمان او ألملرى تجدّدِ أمثال و تحدّثِ وصال اميديله إزاله ايدر


بشنجى نقطه: إنسان شو موجوداتدن كنديسنه دشمن و أجنبى توهّم ايتديگى ويا ئولولر، يتيملر گبى حياتسز، پريشان وهم ايتديگى شيلرى نورِ ايمان، أحباب و قارداش صفتيله گوسترر و حياتدار تسبيح‌خوٰان (تسبيح ايدن) شكلنده إرائه ايدر. يعنى غفلت ايله باقان آدم، عالمڭ موجوداتنى دشمن گبى مضر تلقّى ايده‌رك توحّش ايدر. و أشيايى أجنبيلر گبى گورور. چونكه ضلالت نظرنده ماضى و إستقبال زمانلرنده‌كى أشيا آراسنده اخوّت، قارداشلق رابطه‌سى، باغلانيشى يوقدر. آنجق زمانِ حالده أشيا آراسنده كوچك، جزئى بر علاقه اولور. بناءً عليه أهلِ ضلالتڭ يكديگرينه اولان اخوّتلرى، بيڭلر سنه‌لك اوزون بر زمانده بر دقيقه قدردر


سس يوق