قسطمونى لاحقه‌سى | عزيز، صدّيق، مبارك قارداشلرم | 109
(4-194)

   ينه بو خسته‌لغڭ لطائفندندر كه؛ استاديمزڭ هيچ سسى چيقمايوردى، قونوشامييوردى. هيچ بكله‌نيلمه‌دن، بر إفطار وقتنده بر دوقتور گلدى، ألنى طوتدى. استاديمز ديدى كه: ”بن خسته‌لغمى معاينه ايتديرمه‌م، بن حكيملره محتاج دگلم. حكيم، جنابِ حقدر.“ بردن جانلاندى، سسى چيقمغه باشلادى. گويا كنديسى بر دوقتور شكلنى آلدى. دوقتور ايسه، خسته وضعيتنه گيردى. دوقتوره أهمّيتلى بر مكتوب اوقودى، دوقتورڭ دردينه دوا اولاجق بر علاج اولدى. صوڭره طوپ آتيلدى. دوقتوره ديدى كه: ”بوراده إفطار ايت.“ دوقتور ديدى كه: ”بوگون قصور ايتمشم، اوروج طوتامادم“ ديمه‌سيله چوق حيرت ايتديگمز استاديمزڭ وضعيتى، اوروجنى بوزمش بر دوقتورڭ طب نقطه‌سنده حاكمانه وضعيتنى قبول ايتمه‌ديگى ايچون او وضعيت اوڭا ويرلديگنى بيلدك.
    أوت رسالۀِ النورڭ شخصِ معنويسندن گلن شفا دعاسى، اويله يوز بيڭ دوقتوره مقابل گلير دييه بز ده تصديق ايتدك. بو خسته‌لغڭ ليلۀِ قدرده رسالۀِ النورڭ طلبه‌لرى، خصوصًا معصوملرڭ ايتدكلرى شفا دعالرى اويله بر درجه خارقه بر صورتده تأثيرينى گوستردى كه، استاديمزه صحّت حالندن داها ايلرى بر صورتده بردن بر وضعيت ويريلدى. ليلۀِ قدره لايق بر طرزده چاليشمغه باشلادى. رسالۀِ النور شاكردلرندن گلن بو دعاىِ شفا، خارقه بر معجزه گبى بر كرامت اولديغنى بز گوزيمزله گوردك.
    اوراده بولنان قارداشلريمزه برر برر سلام و عرضِ حرمت ايدر، دعالرينى ايسترز.
بورا رسالۀِ النور شاكردلرندن قارداشڭز
أمين، محمد فيضى

سس يوق