قسطمونى لاحقه‌سى | عزيز، صدّيق، مبارك قارداشلرم | 12
(4-194)

 بر سؤاله جواب اولارق يازديغم بر فقره‌يى، سزه ده فائده‌سى اولور إحتماليله بيان ايدييورم:
    أوليا ديوانلرينى و علمانڭ كتابلرينى چوق مطالعه ايدن بر قسم ذاتلر طرفلرندن صورولدى: ”رسالۀِ النورڭ ويرديگى ذوق و شوق و ايمان و إذعان اونلردن چوق قوّتلى اولماسنڭ سببى نه‌در؟“
    الجواب: أسكى مبارك ذاتلرڭ أكثر ديوانلرى و علمانڭ بر قسم رساله‌لرى ايمانڭ و معرفتڭ نتيجه‌لرندن و ميوه‌لرندن و فيضلرندن بحث ايدرلر. اونلرڭ زمانلرنده ايمانڭ أساساتنه و كوكلرينه هجوم يوقدى و أركانِ ايمان صارصيلمايوردى. شيمدى ايسه كوكلرينه و أركاننه شدّتلى و جماعتلى بر صورتده تعرّض وار. او ديوانلر و رساله‌لرڭ چوغى خاص مؤمنلره و فردلره خطاب ايدرلر، بو زمانڭ دهشتلى تعرّضنى دفع ايده‌مييورلر
    رسالة النور ايسه، قرآنڭ بر معنوى معجزه‌سى اولارق ايمانڭ أساساتنى قورتارييور و موجود ايماندن إستفاده جهتنه دگل، بلكه چوق دليللر و پارلاق برهانلر ايله ايمانڭ إثباتنه و تحقيقنه و محافظه‌سنه و شبهاتدن قورتارمسنه خدمت ايتديگندن؛ هركسه بو زمانده أكمك گبى، علاج گبى لزومى وار اولديغنى دقّتله باقانلر حكم ايدييورلر.
    او ديوانلر ديرلر كه: ”ولى اول، گور؛ مقاماته چيق، باق؛ نورلرى، فيضلرى آل“
    رسالة النور ايسه دير: ”هر كيم اولورسه‌ڭ اول؛ باق، گور، يالڭز گوزينى آچ، حقيقتى مشاهده ايت، سعادتِ أبديه‌نڭ آناختارى اولان ايماننى قورتار“
    هم رسالة النور، أڭ أوّل ترجماننڭ نفسنى إقناعه چاليشير، صوڭره باشقه‌لره باقار. ألبته نفسِ أمّاره‌سنى تام إقناع ايدن و وسوسه‌سنى تمامًا إزاله ايدن بر درس، غايت قوّتلى و خالصدر كه، بو زمانده جماعت شكلنه گيرمش دهشتلى بر شخصِ معنوئِ ضلالت قارشيسنده تك باشيله غالبانه مقابله ايدر
    هم رسالة النور، سائر علمانڭ أثرلرى گبى، يالڭز عقلڭ آياغى و نظريله درس ويرمز و أوليا مِثللو يالڭز قلبڭ كشف و ذوقيله حركت ايتمييور؛ بلكه عقل و قلبڭ إتّحاد و إمتزاجى و روح وسائر لطائفڭ تعاونى آياغيله حركت ايده‌رك أَوْجِ أعلايه اوچار؛ تعرّض ايدن فلسفه‌نڭ دگل آياغى، بلكه گوزى يتيشمديگى يرلره چيقار؛ حقائقِ ايمانيه‌يى كور گوزينه ده گوسترر

سس يوق