رأفت قارداشمزڭ مكتوبى درت جهتله بنى ممنون ايتمش. ذاتًا أسكيدن بَرى خسرو، رأفت، رشدى؛ خيالمده، تصوّرمده برلشمشلر. جنابِ حقّه شكر كه، اونلردن اُميد ايتديگم كمالِ صداقت و ثبات دوام ايدييور.
هم خسروڭ و حافظ علينڭ مكتوبلرنده إسملرى بولنان ثباتكار قارداشلريمه و كاتب عثمان و محمد زهدى و إسپارطه حافظ عليسى و صاوه قهرمانلرينه برر برر سلام و دعا ايدييورز. شيمدى بو مكتوبى يازاركن، رسالۀِ النور سانترالى صبرينڭ مكتوبنى أمين گتيردى. آچدق، ياغمورسزلق بحثنه دائر رسالۀِ مناجاتڭ كثرتله يازيلماسى بركتيله ياغمورڭ گلمسى و رحمتِ إلٰهيهنڭ فقير فقرايه إمداد أيلمسنى يازديغنى گوردك. بنم ايچون أهمّيتلى بر مسئلهيى حلّ ايتدى
بوراده ده ياغموره شديد إحتياج واردى. ياغمور گلهجك هيچ بر علامت حسّ ايتمهيوردق. بو قحط زماننده ياغمورسزلق، فقير فقرايه چوق آغير گلمشدى. بن اوچ دفعه نمازدن صوڭره، معصوم فقرالرى و آج قالان حيوانلرى و رسالۀِ النورى شفاعتجى ياپوب دعا ايتدك. بردن عين گيجه، مأمولمزڭ فوقنده، دعانڭ تام قبولنى گوردك. بن حيرتله، بو جزئى دعامز، بو كلّى مسئلهيه نه درجه دخلى اولديغنى بيلهمدم. ديدم: ”هر حالده چوق مهم دعالره، دعامز ده بيڭدن بر حصّهسى اولمش.“ شيمدى تحقّق ايتدى كه؛ إسپارطه نورانيلرى، نورلى معنوى دعالرى، بزى ده او رحمتدن حصّهدار أيلدى. حتّى او دعامه آرقهمدن آمين ديينلردن فيضىيه، بو معنايى، بو حيرتمى ده اوڭا شيمدى سويلهدم. أوّلجه سويلهسه ايدم، اونڭ حسنِ ظنّنى تعديل ايدهميهجكدم. چونكه او، استادينه أڭ بيوك حصّه ويرييور