اوچنجى حادثه: او مبارك هديه‌لر اوطه‌مه گلديگى زماندن اون دقيقه أوّل، سرچه قوشنه بڭزر بر قوش ياتاغمڭ آياغى آلتنده گوردم. حالبوكه پنجره‌لر و قپو قپالى؛ هيچ بر دليك يوق كه، او قوش گيره‌بيلسين. باقدم بندن قاچمييور. بر پارچه أكمك ويردم، ييمه‌دى. قلبًا ديدم: ”اوچ درت سنه أوّل عين بوراده قوشلرڭ مژده ويرمه‌سى گبى، بو ده مژده ويرييور.“ حقيقةً عين زمانده او مبارك نورلى هديه گلديگى گبى، اوچ سنه‌در خبر آلماديغم مفتى قارداشم عبد المجيددن گوزل بر مكتوب آلدم. بڭا خدمت ايدن خليل گلدى. ”بو قوشه باق، بو ده أسكى قوشلر گبى بر مژده‌جيدر“ ديدم. صوڭره پنجره‌يى آچدق، گيتسين؛ گيتمييوردى. يوقاريده بش آلتى دفعه اوچدى، گيتمه‌دى. صوڭره صونغور ده گلدى: ”ايشته سن ده گور“ ديدك، او ده گوردى. ياريم ساعت صوڭره ناصل گورولمه‌سى خارقه اولدى، بولونمامسى ده خارقه اولدى. پنجره‌دن چيقمه‌دن خليل ايله آرادق، بولامادق؛ غائب اولدى. حتّى بو معنوى هديه‌نڭ گلمه‌سى و خسرو يرنده صونغور إمداده يتيشمه‌سى، أهمّيتنى گوسترمگه بر قطعى حادثه بودر كه: صونغور گلمه‌دن ايكى گون أوّل (ديمك او أودن چيقديغى گون) خليل رؤياده گورويور كه: صونغور، مصطفى اوسمان ايله بورايه گلمشلر؛ بيوك بر حادثه و شعشعه‌لى بر مراسم ياپيلمش. بندن ”تعبيرى نه‌در؟“ دييه صوردى. بن ده مراق ايتدم: ”سن نه ايچون بو رؤيايى بڭا سويله‌دڭ؟ عجبا اونلرڭ باشنه بر ضرر مى گلمش؟“ دييه بر گيجه صباحه قدر أنديشه ايله متأثّردم. او رؤياىِ صادقه آز بر تعبير ايله چيقدى.
❊ ❊ ❊
 
(صونغور آنقره‌ده ايكن استاديمزه يازديغى مكتوبڭ صورتيدر)
بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ  ❊  وَاِنْ مِنْ شَيْءٍ  اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ
    چوق عزيز، چوق مبارك، چوق مشفق، چوق سَوْگيلى استاديمز أفنديمز حضرتلرى!
    مبارك، مقبول، قيمتلى مكتوبڭزى ديانت رياستى باشقانى أحمد حمدى أفندى‌يه تسليم ايتدك. سَوينجلر ايچنده مبارك مجموعه و نورلرى كندى خصوصى كتبخانه‌سنه قويدى. ”إن شاء اﷲ بونلرى كندى ئوز و خاص قارداشلريمه اوقومق ايچون ويره‌جگم و بو صورتله تدريجى تدريجى نشرينه چاليشه‌جغز.“ ديدى