Bak kitab-ı kâinatın safha-i rengînine!

Hâme-i zerrin-i kudret, gör ne tasvir eylemiş.

Kalmamış bir noktayı muzlim çeşm-i dil erbabına,

Sanki âyâtın Huda, nur ile tahrir eylemiş.

Hem bil ki:

Kitab-ı âlemin evrakıdır eb’ad-ı nâmahdud,

Sütur-u hâdisat-ı dehrdir âsâr-ı nâma’dud.

Yazılmış destgâh-ı levh-i mahfuz-u hakikatta

Mücessem lafz-ı manidardır, âlemde her mevcud.

Hem dinle:

diyerek, kalbiyle beraber nefsi dahi tasdik ederek "Evet, evet" dediler.