Әй, һәвәс тулган нәфсем! Шул мисал бинокле белән чын хакыйкатькә кара. Хикәядәге патша - һәр нәрсәнең хуҗасы һәм мәңгелекнең солтаны булган Аллаһе Тәгаләдер. Бакчалар, машиналар, җиһазлар һәм фабрикалар, Аллаһның сиңа биргән маллары -ул синең гәүдәң, рухың, кальбең һәм күз, тел, акыл, хыял кебек тышкы һәм эчке әгъзаларындыр. Бу мисалдагы илче исә - Аллаһның җир йөзенә нур һәм рәхмәт иттереп җибәргән илчесе, хәзрәте Мөхәммәт салаллаһи галәйһи вәсәлламдыр. Аның кулындагы фәрман (боерык) - Коръән-е Кәримдер. Бу мисалда сөйләнгән зур сәүдә Аллаһның китабы Коръәндеге шул аять белән күрсәтелә:

 اِنَّ اللهَ اشْتَرٰى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اَنْفُسَهُمْ وَاَمْوَالَهُمْ بِاَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ

Ул сугыш мәйданы - Җир шарыдыр (дөнья йөзедер) ки, ул дөпья һичбер вакытта туктамыйча әйләнеп торыр, эчендә күп үзгәрүләр булыр: бозы-лыр, ватылыр, төзелер... Шуның шикелле һәрбер нәрсә бер генә рәвештә тормас. Шул сәбәпле, кеше-нең акылыпа шундый бер фикер килер: "Ул чакта һәрбер нәрсә кулыбыздан чыгып, югалачак. Ничек итеп бу малларыбызны мәңгелеккә калдырырбыз соң? Шуның чарасы нәрсәдә икән?" -дип, кайгырып уйлаганда, тиз генә Коръәннең тавышы, сүзе ишете-лер. Коръән әйтә: "Әйе, аның чарасы бар. Һәм биш дәрәҗәдә файдалы гүзәл вә рәхәт бер чарасы бар".

СОРАУ: "Нәрсә ул?"

ҖАВАП: "Әманәтне чын хуҗасы булган Аллаһ-ка сатудыр. Ул сатуда биш дәрәҗә файда эчендә фай-да бар.