Аллаһка йөз меңнәрчә шөкрана булсын ки, ул университет урынына "Рисаләи Нур" бик күп хезмәт итте, бу ватанны Коръән ярдәме белән, динсезлек вә коммунизм агымыннан саклады, коткарды.

 1955 нче ел. Саид Нурси".

Саид Нурси үз янына килгән кешеләр белән пәрсәләр турында сөйләшә, аларга нәрсәләр аңлата иде?

Үз янына зыярәт итәргә килгән кешеләргә ул күп вакыт иман турында дәрес биреп, иманны саклау-ның башка эшләрдән мөһимрәк булганын аңлата иде. Кешеләрне иманга, исламга чакыра, Коръән хакый-катьләренә нык бәйләнүнең мөһим идеал икәнлеген аңлата иде. Һәм ул шулай әйтә иде: "Кулыбызда нур бар, сәясәт чукмары юк. Без сәясәт белән шөгыльлә-нмибез, нур белән генә шөгыльләнәбез. Безнең ике кулыбыз бар. Әгәр йөз кулыбыз булса, барысы белән дә нурга тотынырга кирәк булыр иде. Шуңа күрә без - нур шәкертләре, дошманнарыбызга һәм хөкүмәткә каршы нурны кулланабыз. Аның белән изге гамәлләр эшли алабыз. Бу гасырда нур атом бомбасыннан да тәэсирлерәктер. Безнең беренче мак-сатыбыз - иң зур төп нигезебез булган Аллаһның ризалыгыдыр. Башка максатыбыз юктыр".

Шулай итеп, Саид Нурсиның бер дәресе бик күп яшьләрнең имансызлыктан коткарылуына сәбәп бул-ды. Күпме кешеләр шул дәресләр белән иманга кер-деләр, саф динле булып чыктылар.