(Бу мактуб ғоят аҳамиятлидир)

Азиз, сиддиқ қардошларим!

Бу кунларда Қуръони Ҳакиймнинг назарида иймондан кейин энг зиёда асос ттршган тақво ва амали солиҳ асосларини ўйладим. Тақво - манҳиётдан ва гуноҳлардан узоқ бўлиш; амали солиҳ эса - амр доирасида ҳаракат этиш ва яхшилик қозонишдир. Ҳар доим дафъи шарр жалби нафъдан устун бўлиши билан бирга, бу тахрибот ва сафоҳат ва жозибали ҳавосот замонида тақво бўлмиш бу дафъи мафосид ва тарки кабоир усул-асос бўлиб, буюк бир уст>тнликларга эриштиради.

Бу замонда тахрибот ва манфий ҳаракатлар даҳшатли тус олгани учун тақво бу тахриботга қарши энг буюк асосдир. Фарзларни адо этадиган, гуноҳи кабираларни қилмайдиганлар нажот топади. Бундай кабоири азийма ичида амали солиҳнинг ихлос-ла муваффақияти жуда оздир.