Ҳозир англаяпманки, мен уларнинг сиҳати учун қилган баъзи дуоларим дунё эътибори ила баддуо бўлган. Иншоаллоҳ, у дуоим охират сиҳати учун қабул бўлган.

Хуллас, эътиқодимча, бу икки зот икки йил ичида, тақво ила ўн йилда қўлга киритиладиган ютуқчалик бир савоб топдилар. Агар иккови, баъзи бир ёшлар каби, сиҳат ва ёшлигига ишониб ғафлат ва сафоҳатга отилсайдилар, ўлим ҳам уларни кўзлаб, пойлаб, том гуноҳларнинг ифлосликлари ичида ёқаласайди, у нурлар хазинаси ўрнига қабрларини чаёнлар ва илонлар инига айлантирган бўлар эди.

Модомики хасталикларнинг бундай манфаати бор экан, ундан шикоят эмас, таваккул ва сабр, балки шукр қилиб, раҳмати Илоҳияга таянмоқ керак.