Эй кўзига парда тушган хаста!

Агар аҳли иймоннинг кўзига тушган парданинг остида қандай нур ва маънавий бир кўз борлигини билсанг, "Юз минг шукр Рабби Раҳиймимга!" дердинг. Бу малҳамни изоҳлаш учун бир ҳодиса сўйлайман. Яъни:

Менга саккиз йил камоли садоқат-ла ҳеч ранжитмай хизмат қилган Барлалик Сулаймоннинг аммасининг бир вақт кўзи кўрмай қолди. У солиҳа аёл мен ҳақимда ҳаддимдан юз даража ортиқ ҳусни зон1 (яхши гумон) қилиб, "Кўзимнинг очилиши учун дуо эт," дея жоме масжиди эшигида мени тўхтатди. Мен ҳам у муборак ва мажзуба аёлнинг салоҳатини дуоимга шафоатчи қилиб, "Ё Раббий, унинг салоҳати ҳурматидан унинг кўзини оч," дея ёлвордим. Иккинчи кун Бурдурлик бир кўз ҳакими келди, кўзини очди. Қирқ кундан кейин кўзи яна кўрмай қолди. Мен жуда ачиндим, кўп дуо қилдим. Иншоаллоҳ, у дуо охирати учун қабул бўлган. Йўқса, менинг дуоим унинг учун ғоят янглиш бир дуои-бад бўларди. Чунки ажалига қирқ кун қолган эди. Қирқ кун сўнгра √ Аллоҳ раҳмат қилсин √ вафот этди.