Виждоннинг тўрт унсури ва руҳнинг тўрт хоссаси бўлмиш "Ирода, Зеҳн, Ҳис, Латифаи Раббония"нинг ҳар бирининг биттадан ғояси бор:

Ироданинг ғояси, ибодатуллоҳдир.

Зеҳннинг ғояси, маърифатуллоҳдир.

Ҳиснинг ғояси, муҳаббатуллоҳдир.

Латифанинг ғояси, мушоҳадатуллоҳдир.

Тақво деб аталмиш комил ибодат, тўртовини ўзида жамлайди.

Шариат буларни ҳам етиштиради, ҳам поклайди, ҳам бу асосий ғояга етаклайди.

Агар ижоддаги восита ҳақиқий бўлсайди ва унга ҳақиқий таъсир берилсайди, ул воситага, ҳам мутлақ шуури бор деб эътиқод қилиш лозим бўлар эди, ҳамда албатта, асарда кўринган бенуқсон камоли санъат хилма-хил бўлган бўларди. Ҳолбуки энг оддийдан энг олийгача, энг кичикдан энг буюккача ҳар нарса бенуқсон, камолот даражасида, юксак моҳиятдадир.