Улар ўз азизларига маънои исмий ила қараб бир файз манбаи ва - қуёшнинг зиёсидан, бир фикрга кўра, бошқа ҳолга кирган чироқнинг нури каби - бир нур маъдани назари билан қарайдилар.

Биз эса авлиёларга маънои ҳарфий ила, яъни қуёшнинг зиёсини тарқатаётган ойна каби, биттадан жилвани ўзида акс эттирмоқда деган назар билан қараймиз. (Изоҳ)

Бу сирга биноан, бизда сулук тавозедан бошланади, маҳвиятдан ўтади, Фанофиллоҳ мақомини кўради. Чексиз мақомларда сулук қила бошлайди. Манманлик ва нафси аммораси, кибри ғурури билан бирга сўнади.

Ҳақиқий Христианликда эмас, балки бузилган Христианликда манманлик бутун борлиғи ила қувват топади.

Манманлиги кучли шахс, мартабаю мансаб соҳиби бўлган бир одам, агар Христиан бўлса, тошбағр бўлади. Бироқ Мусулмон бўлса, лоқайд бўлади.

Ниятдан амалга ошиш учун бўлган фаолиятдаги шиддатли ва хилма-хил лаззат олам ўзгаришининг асоси ва такомил қонунининг негизидир. Зиндондан бўстонга чиқмоқ, уруғдан ниҳолга ўтмоқ айни лаззатдир.

----------------------------------------
(Изоҳ): Нақшбандий робитаси бу сирга бино этилган.