Бундан сўнг бирдан кўрдики, сўл тарафидан шайтон каби ҳийлакор, сархуш, ёлғончи бир одам кўп зийнатлар, безакли суратлар билан унинг ёнига келди. Рўпарасида турди. Унга деди:

- Ҳой биродар! Кел, кел, бирга айшу ишрат этиб, кайф қилайлик. Бу гўзал қиз суратларига боқайлик. Бу хуш қўшиқларни тинглайлик. Бу лаззатли таомларни ейлик.

Савол: Э, ҳа, оғзингда яширин ўқиётганинг нима?

Жавоб: Бир тилсим.

- Қўй, бу тушунарсиз ишни, ҳозир кайфимизни бўзмайлик.

Савол: Э, қўлларингдаги нима?

Жавоб: Бир дармон.

- Ташла уни, соғломсан, нима қиласан? Олқиш замонидир.

Савол: Э, бу беш нишонли қоғоз нима?

Жавоб: Бир чипта. Бир далолатнома.