Ва у қувваи зоиқада таомлар ададича таьм билиш мезончалари бўлиб, уларнинг вазифаси - неьмати Илоҳийянинг навларини тотиш ва фарқлаш ҳамда бир шукри маьнавий суратида жасадга, меьдага хабар беришдир.

Хуллас, бу ҳолати билан қувваи зоиқа фақат моддий жасадгагина қарамайди. Балки қалбга, руҳга, ақлга ҳам қарагани жиҳати билан мезданинг устидан ҳукмрондир мақоми баланддир. Исроф қилмаслик шарга билан, фақат вазифаи шукронийяни ўринлаташ ва Илоҳий неъматларнинг навъларини ҳис этаб таниш шарти билан, ҳалоллиги ва зиллату тиланчиликка васила бўлмагани шарти билан лаззатини кўзлайди. Ва ул қувваи эоиқа жойлашган тилини шукрга истеьмол этиш учунгина лазиз таомларни танлаши мумкин. Бу ҳақиқатга ишорат этгувчи бир ҳодиса ва бир каромати Ғавсийя бор:

Бир пайтлар Ҳазрати Ғавси Аьзам Шайх Жийлоний (қуддиса сирруҳу) тарбиясида ноздор ва кекса бир аёлнинг битгагина боласи бор экан.