ОЛТИНЧИ НУҚТА. Нури иймон диунё ва охират оламларини хилма-хил неъматларга мазҳар икки дастурхон деб тасвирлайдики, мўъмин кимса иймон қўли билан, зоҳирий ва ботиний туйгулари билан, маънавий ва руҳий латоифи билан ул дастурхонлардан истифода этади. Залолат назарида эса, завилҳаётнинг доираи исғафодаси кичраяди; моддий лаззат-. ларга мунхасир бўлади. Иймон назарида, самовот ва арзни ўраб турган бир доира қадар кенгаяди. Ҳа, бир мўьмин қуёшни ўз хонасининг шифгада осилган бир қандил, қамарни эса бир оддий чироқ ҳисоблай олади. Бу эътибор билан шамс ва қамар унга бир неъмат бўлади. Биноаналайҳ, мўъмин зотнинг доираи исғафодаси самовотдан ҳам кенгроқ булади. Ҳа, Қуръони Муьжизул Баён