УЧИНЧИ НУКТА Инсоннинг ҳаёги ижтимоийясини фасод қилгувчи бир дасисаи шайтонийя шуки, бир мўъминнинг битгагана саййиаси билан бутун ҳасаноттини ёпади. Шайтоннинг бу дасисасига учган инсофсизлар мўъминга адоват этадилар. Ҳолбуки, Жаноби Ҳақ қиёматда ўзининг муглақ адолати билан меъзони акбаринда аъмоли мукаллафийни тортаётган пайти, ҳасаноти саййиоғидан ғолибми ё мағлубми, деган нуқтада ҳукм айлайди. Ҳам саййиогаинг сабаблари кўп ва вужудлари осон бўлганидан баъзан битта ҳасана ила кўп саййиотни ёпади. Демак, бу дунёда ул адолати Илоҳийя нуқтаи назаридан муомала керакдир. Агар бир одамнинг яхшиликлари ёмонликларидан сон ва сифат жиҳатидан зиёда келса, у одам муҳаббатга ва ҳурматга мустаҳақдир. Балки қийматли бтта ҳасанаси туфайли кўп саййиотига авф назари ила боқиш лозимдир. Ҳолбуки, инсон фитратидаги зулм то мири ила ва шайтоннинг талқини ила бир зотнинг юз ҳасанотини битта саййиа туфайли унугади, мўъмин қардошига адоват қилади, гуноҳларга киради. Бир пашша қаноти кўз устига ташланса, бир тоғни тўстани ва кўрсатмай қўйганидек, инсон ғараз томири таъсирида пашша қанотидай бир саййиа билан тоғ каби ҳасанотни ёпади, унутади, мўьмин қардошига адоват этади, инсонларнинг ҳаёти ижтимоийясида бир фасодга сабаб бўлади.