Asa-yı Musa | Birinci Kısım | 12
(10-12)

Dördüncü Söz’de denildiği gibi: Bin lira ikramiye kazancı için, bin adam iştirak etmiş bir piyango kumarına, yirmi dört lirasından beş-on lirayı veren ve yirmi dörtten birisini ebedî bir mücevherat hazinesinin biletine vermeyen; halbuki dünyevî piyangoda o bin lirayı kazanmak ihtimali binden birdir. Çünkü bin hissedar daha var. Ve uhrevî mukadde-rât-ı beşer piyangosunda, hüsn-ü hâtimeye mazhar ehl-i îman için kazanç ihtimali binden dokuz yüz doksan dokuz olduğuna −yüz yirmi dört bin Enbiyânın ona dâir ihbarını keşf ile tasdik eden evliyâdan ve asfiyâdan− hadd ü hesaba gelmez sâdık muhbirler haber verdikleri halde, evvelki piyangoya koşmak, ikincisinden kaçmak, ne derece maslahata muhâlif düşer mukayese edilsin.

Bu mes’elede hapishâne müdürleri ve ser-gardiyanları ve belki mem-leketin idare müdebbirleri ve asayiş muhafızları, Risâle-i Nur’un bu der-sinden memnun olmaları gerektir. Çünkü bin mütedeyyin ve Cehennem hapsini her vakit tahattur eden adamların idare ve inzibatı, on namazsız ve i’tikâdsız, yalnız dünyevî hapsi düşünen ve haram-helâl bilmeyen ve kısmen serseriliğe alışan adamlardan daha kolay olduğu, çok tecrübelerle görülmüş.

Səs yoxdur