İşaratu-l İcaz | Tevhidin İsbatı | 102
(86-104)

deki , müddet ve mühlet olmaksızın ta’kibi ifade eder. Buna binâen semerâtın ihracı, yağmurun inzali akabinde bir müddet ara vermeden husule gelmesi lâzımdır. Halbuki ihrac ile inzal arasında hayli bir zaman vardır. Öyle ise ye atf değildir. Ancak inzali ta’kib eden fiillerin silsilesi ortadan kaldırılarak, o fiillerin neticesi hükmünde olan ye atfedilmiştir. Takdir-i kelâm şöyle olsa gerektir:

Bu i’tibârla inzali ta’kib eden fiilidir. nin de asıl evkii, dir.

deki harfi, sebebiyet ile karışık ilsak ma’nasınadır. Yâni: Su, semerâtın husûlüne sebeb olduğu gibi, semerâta mülsak, karışık, yapışık olduğundan da, semeratın taravet ve tazeliğini muhafazaya vesîledir.

deki , beyân ile karışık ibtidayı ifade eder. Bu i’tibârla ye mef’ul olamaz, ancak sâmiin fehmine göre tâyin edilen mef’ulü mukadderdir. ise, o mef’ule beyândır. Takdir-i kelâm şeklindedir.

Nekre olarak nın zikredilmesi, bu rızkın nereden ve ne ile husûle geldiği size meçhul olduğuna işârettir.

Səs yoxdur