Lemalar | Yirmibeşinci Lema | 221
(205-221)

Meali: “Bu kitab her derde dermandır.” Tevâfukat-ı lâtifedendir ki; Re’fet Bey’in birinci tesvidden gâyet süratle yazdığı nüsha ile beraber, Husrev’in yazdığı diğer bir nüshada, ihtiyarsız hiç düşünmeden, satır başlarında gelen elifleri saydık; aynen bu

cümlesine tevâfuk ediyor. (Hâşiye-1) Hem bu Risâlenin müellifinin Said ismine, bir tek fark ile yine tevâfuk ediyor. (Hâşiye-2) Yalnız Risâlenin unvanına âid yazıdaki bir elif hesaba dahil edilmemiştir.

Cây-ı hayrettir ki: Süleyman Rüştü’nün yazdığı nüsha, hiç elif hatıra gelmeden ve düşünmeden, yüz on dört elif, şifayı kudsiyeyi tazammun eden, yüz on dört sûver-i Kur’âniye’nin adedine tevafukla beraber

şeddeli lâm bir sayılmak cihetiyle, yüz on dört harfine tamtamına tevafuk ediyor.

* * *

Yirmi Beşinci Lem’anın Zeyli

On Yedinci Mektub olup, Mektubat Mecmûasına idhal edildiğinden buraya dercedilmedi.

-----------------------------------------------------------------
(Hâşiye-1): Sonradan yazılan ihtarın iki elifi bu hesaba dâhil olamayacağı için dahil edilmemiştir.
(Hâşiye-2): Mâdem Kerâmet-i Aleviyede ve Gavsiyede, Said’in âhirinde nida için vaz’edilmiş bir elif var, Saida olmuş, belki fazla olan bu elif, o elife bakıyor.

Re’fet, Husrev



Səs yoxdur

Lemalar