Şualar | Sekizinci Şuâ | 677
(666-692)

Ma’lûm olsun ki; Celcelûtiye’nin esası ve ruhu olan


İmâm-ı Ali Radıyallahu Anh’ın en mühim ve en müdakkik Üveysî bir şâkirdi ve İslâmiyet’in en meşhur ve parlak bir hücceti olan Hüccet-ül İslâm İmâm-ı Gazâl, (R.A.) diyor ki: “Onlar vahy ile Peygamber’e (A.S.M.) nâzil olduğu vakit İmâm-ı Ali’ye (R.A.) emretti: “Yaz.” O da yazdı. Sonra nazmetti.” İmâm-ı Gazâli (R.A.) diyor:



İmâm-ı Gazâli, İmâm-ı Nureddin’den ders alarak bu Celcelûtiye’nin hem Süryanî kelimelerini, hem kıymetini ve hasiyetini şerhetmiş.

DÖRDÜNCÜ REMZ: İmâm-ı Ali (R.A.) Sirâcınnûr’dan haber verdikten sonra yine otuz üç ve bir cihetle otuz iki aded Süryanîce esmâyı tâdad ederken Risâle-i Nur’un en kuvvetli, en kıymetdar olan Mu’cizât-ı Kur’âniye Risâlesi’ne ve Otuz İkinci Söz’e kuvvetli işâret ettiği gibi, sâir risâlelere de remzen veya îmaen veya telvihen bakar. Evet Hazret-i İmâm-ı Ali (R.A.) Risâle-i Nur’a bakarak Süryanî isimleri dercederek diyor:

Səs yoxdur