Tarihçe-i Hayat | Birinci Kısım - İlk Hayatı | 107
(30-149)

Bunun üzerine müracaatla Kosova’daki dârülfünun için tahsis edilen on dokuz bin altın liranın şark dârülfünunu için verilmesini talep eder, bu talebi kabul edilir.

Bediüzzaman tekrar Van’a hareket eder. Van Gölü kenarındaki Artemit’te (Edremit) o dârülfünunun temeli atılır. Fakat ne çâre ki Harb-i Umûmînin zuhuriyle, teşebbüs geri kalır. Zaten o kış Molla Said, talebelerine: “Hazır olunuz, büyük bir musîbet ve felâket bize yaklaşıyor” diye haber vermişti.

BEDİÜZZAMAN SAİD NURSÎ’NİN GÖNÜLLÜ ALAY KUMANDANI OLARAK VATAN VE MİLLETE FEDAKÂRANE HİZMETLERİ:

Bediüzzaman Kafkas cephesinde Enver Paşa ve fırka kumandanının hayranlıkla takdir ettikleri hizmet-i cihadiyeyi yaptıktan sonra, Rus kuvvetlerinin ilerlemesinden dolayı Van’a çekildi. Van’ın tahliyesi ve Rusların hücumu sırasında, bir kısım talebeleriyle Van kal’asında şehit oluncaya kadar müdafaaya kat’i karar verdikleri halde, geri çekilen Van Valisi Cevdet Bey’in ısrariyle, Vastan kasabasına çekildi. Vali, kaymakam, ahali ve asker Bitlis tarafına çekilirken, bir alay Kazak süvarisi Vastan üzerine hücum etmişti. Molla Said, Van’dan kaçan ahalinin mal ve çoluk çocuklarının düşman eline geçmemesi için otuz kırk kadar kaçamamış asker ve bir kısım talebeleriyle o Kazaklara karşı koymuş ve hepsinin kurtulmasını sağlamıştır. Hatta, hücum eden Kazaklara dehşet vermek için, geceleyin onların üstündeki yüksek bir tepeye hücum tarzında çıkıyor; gûya büyük bir imdat kuvveti gelmiş zannettirerek, Kazakları oyalayıp ilerletmiyordu. Böylelikle, Vastan’ın Rus istilâsından kurtulmasına sebep olmuştur.

O muharebe zamanlarında sipere döndüğü vakit, kıymettar talebesi Molla Habib ile “İşârâtül-İ’caz” nâmındaki tefsirini te’lif ediyordu. Ba’zan avcı hattında, ba’zan at üzerinde, ba’zan da sipere girdikleri zaman; kendisi söylüyor, Molla Habib de yazıyordu. “İşârâtül-İ’caz”ın büyük bir kısmı bu vaziyette te’lif edilmiştir. (Hâşiye) Bu hârika tefsirin başındaki “İfade-i Meram”ı tefsir hakkında bir derece malûmat vermesi îtibariyle aynen dercediyoruz.


Hâşiye:

TENBİH: Bu “İşârâtül-İ’caz” tefsiri, eski Harb-i Umûmînin birinci senesinde, cephe-i harbde, me’hazsız olarak, kitab mevcûd olmadığı halde te’lif edilmiştir. Harb zamanının zaruretinden başka, dört sebebe binâen gâyet muhtasar ve îcazlı bir tarzda yazılmış; “Fatiha” ve nısf-ı evvel, daha mücmel, daha muhtasar kalmıştır.

Evvelâ: O zaman, îzaha müsaade etmiyordu. Eski Said, îcazlı ve kısa tabiratla ifade-i meram ediyordu.

Səs yoxdur