Έτσι, μια που ο Παντοκράτορας Θεός είναι πανταχού παρόν και πανθοράμενος, ανταποκρίνεται στις παρακλήσεις των υπηρετών Του. Μέσα από την παρουσία και την αποκρισή Του, μεταμορφώνει τη θλίψη της μοναξιάς και της απομόνωσης σε εγκαρδιότητα. Αλλά το πράττει αυτό, όχι σύμφωνα με τις ιδιότροπες και φορτικές απαιτήσεις του ανθρώπου, αλλά σύμφωνα με τις αξιώσεις της σοφίας της Κυριότητος. Δίνει είτε αυτό που αποζητείται ή αυτό που είναι καλυτερό του, ή δε δίνει τίποτα απολύτως.

Ακόμη, η παράκληση είναι ένα είδος λατρείας και αναγνώρισης της υποτέλειας του ανθρώπου στο Θεό. Οι καρποί των πιο πάνω αφορούν στη μετά θάνατο ζωή. Οι επιδιώξεις που έχουν σχέση με αυτό τον κόσμο είναι ο καιρός ενός συγκεκριμένου είδους παράκλησης και λατρείας. Για παράδειγμα, οι προσευχές και οι παρακλήσεις για βροχή είναι ένα είδος λατρείας. Η ξηρασία είναι η εποχή για μια τέτοια λατρεία. Η λατρεία και οι παρακλήσεις αυτού του είδους δε σκοπεύουν να φέρουν βροχή. Εάν τελεσθούν με αυτή την πρόθεση μόνο, δεν είναι αξίες αποδοχής διότι δεν είναι ειλικρινής λατρεία. Το ηλιοβασίλεμα είναι η ώρα των εσπερινών προσευχών. Οι εκλείψεις του ήλιου και της σελήνης είναι ο καιρός δύο συγκεκριμένων προσευχών γνωστών ως Σαλάτι Κουσούφ (salat-i-Kusuf) και Σαλάτι Χουσούφ (salat-i Khusuf). Δηλαδή, με την απόκρυψη των δύο φωτεινών σημείων της νύκτας και της μέρας διακηρύσσεται η τρομερότητα του Θεού, έτσι ο Παντοκράτορας Θεός καλεί τους υπηρέτες του σε ένα είδος λατρείας σε τέτοιους καιρούς. Οι προσευχές δε γίνονται ώστε να αποκαλυφθούν ο ήλιος και η σελήνη (των οποίων η εμφάνιση και πόση ώρα θα διαρκέσουν οι εκλείψεις έχει έτσι κι αλλιώς υπολογιστεί από τους αστρονόμους).