Αυτό γίνεται είτε με τη βοήθεια της γλώσσας της έμφυτης ικανότητος όπως η παράκληση όλων των φυτών και ζώων με την οποία το καθένα, μέσα από τη γλώσσα αυτή, επιζητεί μια διάφορο μορφή από τον Απόλυτο Απονομέα καθώς και να εκδηλώσει και να αποκαλύψει τα Ονόματά Του. Είτε γίνεται με τη βοήθεια της γλώσσας της έμφυτης ανάγκης. Αυτές είναι οι παρακλήσεις για όλες τις απαραίτητες ανάγκες – πέρα από τη δυνατότητα τους να επιτύχουν – που προσφέρονται από όλα τα έμψυχα όντα. Μέσα από αυτή τη γλώσσα, κάθε έμψυχο ον επιζητεί συγκεκριμένα πράγματα από τον Έναν Απόλυτα Γενναιόδωρο Θεό για τη συνέχιση της ζωής του, ένα είδος συντήρησης τρόπον τινά. Είτε είναι παράκληση με τη βοήθεια της γλώσσας της έκτακτης ανάγκης, μέσα από την οποία όλα τα (προικισμένα) με πνεύμα όντα που βρίσκονται σε κάποια δυσχερή θέση ή μπλέξιμο κάνουν παράκληση και ζητούν άμεσο καταφύγιο από έναν άγνωστο προστάτη. πράγματι, στρέφονται στον Πανοικτίρμονα Συντηρητή. Αν δεν υπάρχει τίποτα να τα εμποδίσει, αυτά τα τρία είδη παράκλησης γίνονται πάντοτε αποδεκτά.

Το τέταρτο είδος παράκλησης είναι το πιο καλά γνωστό. είναι η δικιά μας παράκληση. Και αυτή είναι δύο ειδών: η μια είναι ενεργός και (γίνεται) διαμέσου της έμφυτης κλίσης (του ανθρώπου), και η άλλη προφορική και μέσα από την καρδιά. Για παράδειγμα, το να καταφεύγουμε στις αιτίες είναι μια ενεργός προσευχή. Το να μαζεύουμε αιτίες δε γίνεται με σκοπό να δημιουργήσουμε το αποτέλεσμα, αλλά μέσα από τη γλώσσα της έμφυτης κλίσης να πάρουμε μια θέση αποδεκτή με σκοπό να επιζητήσουμε το αποτέλεσμα από τον Παντοκράτορα Θεό.