اي نفس رياكارم! به خدمت دينيت مغرور مباش, حديث شريف تصريح مي دارد "ان الله ليويد هذا الدين بالرجل الفاجر", "يعنــي خداوند از يك انسان فاجر كار دين مي گيرد" پس ت وخود را آن مرد فاجر محسوب كن, چون تزكيه نشده اي
خدمت وعبادتت را شكر نعمت هاي گذشته ووظيفه فطرت, فريضه خلقت ونتيجه صنعت الهي بدان, واز خود پسندي وريا خود را نجات ده
فقره چهارم
اگر خواستار علم حقيقت وحكمت حقيقي باشي, پس معرفت پروردگار را حاصل كن, زيرا حقايق تمام موجودات, عبارتند از تجليات اسماُء حق, وخود نمائي اسماُء حسني وتجليات صفات وي حقيقت هر چيز خواه مادي باشد يا معنوي, جوهر ي باشد يا عرضي, وحقيقت خود انسان به نور يكي از اسماُء اتكا مي كند وبه حقيــقت آن اســم اسـتنــاد مي جويد در غير آن يك صورت عاري از حقيقت وبي اهميت مي باشد ‌در پايان گفتار بيستم روي اين موضوع روشني انداخته شده است
اي نفس! اگر مشتاق زندگي دنيا واز مرگ گريزان هستي, پس به يقين بدان, آنچه را كه زندگي مي پنداري صرفاً همان لحظه اي است كه در آن قرار دا ري, تمام لحظات قبل از آن واشياي دنيوي موجود در گـــذشته در اين لحظــه مرده محسوب مي شوند وآينده ها واشيا موجود در آن در اين لحظه عدم وهيچ اند