}گفتـاري اسـت كــه طلـسـم كــاينـات را كشـف
وراز بزرگي از اسرار قرآن حكيم را حل كرده است)

گفتار سي ام
مقصد اول

بسم الله الرحمن الرحيم
انا عرضنا الامانه علي السموات والارض والجبال فابين ان يحملنها واشفق منها وحملها الا نسان انه كان ظلوماً جهولاً " (احزاب 72)
از خزانه بزرگ اين آيت فقط به جوهري اشاره خواهيم كرد, بدين گونه
امانتي كه كوه, زمين وآسمانها از پذيرش آن ابا ورزده وترسيدند, داراي چندين معاني ووجوه بسيار مي باشد, يك معني ويك وجه آن "من" است بلي, "من" بذري است كه در خت طوبي نوراني ودرخت هولناك زقوم از آن نم ويافته از زمان آدم عليه السلام تا به حال در اطراف عالم انسانيت شاخ وبرگ دوانده است پيش از پرداختن به اين حقيقت بزرگ, مقدمه اي را بيان خواهيم كرد كــه فهم ايـــن حقيقت را آســان مي سازد
آنگونه كه "من" كليد گنجهاي مخفي اسماء حسناي الهي است, طلسم مغلق وپيچيده كاينات را نيز مي گشايد, در عين حاليكه خود يك طلسم عجيب ومعماي غريب است, اما با شناخت ماهيت "من" اين طلسم عجيب واين معماي غريب گشوده مي شود, وطلسم كاينات وگنجهاي عالم وجوب را هم مي گشايد در باره اين مسئله در يكي از رساله هاي عربي بنام "شمه" چنين بحث كرده ايم
كليد هستي در دست انسان, ودر نفس اوست ابوابي كاينات با آنكه ظاهراً باز به نظر مي رسد, اما در حيقت بسته است پروردگار متعال چنان كليدي را بنام "من" به انسان امـانت داده است كه تمــام در هاي هستي را مي گشايد, وطلسم انانيتي را برايش عطا كرده است كه توسط آن گنجهاي محصوص خلاق كاينات را كشف مي كند ولي خود "من" نيز يك معماي بسيار پيچيده وطلسم بسيار مغلق است اگر ماهيت حقيقي وراز خلقت آن كشف شود آنگاه طوري كه خودش باز مي گردد طلسم كاينات نيز گشوده مي شود بدين شكل كه