موازنه هاي ايمان وكفر | موازنه هاي ايمان وكفر | 135
(1-198)

پس از آن به وجود كسي پي بردم كه مرا مزاحمت مي كند, مثل اينكه راه ديگري را برايم نشان بدهد, بارديگر فوراً مرا به آن صحراي وحشتناك آورد متوجه شدم كه چيز هاي مختلفي به اشكال گوناگون از بالا سرازير است, بعضي مانند آسانسور, بعضي همچون هواپيما وبعضي مثل ماشين وبعضي به شكل زنبيل… هر كسي به قدر وتوان واستعدادش به يكي از آنها خود را آويخته, بالا كشيده مي شود, من هم سوار يكي از آنان شدم, ديدم در ظرف يك دقيقه مرا بالاتر از ابر ها برد وبر فراز كوههاي بسيار زيبا, مزين وسر سبز قرار داشتم, حتي ابر ها تا نيمه راه كوهها نمي رسيدند نسيم بسيار لطيف, آب بسيار گوارا, وروشني بسيار دلپذير در هر طرف به چشم مي خورد
وقتي به اطراف نگريستم, ديدم آن منازل نوراني شبيه آسانسور در هر طرف مشاهده مي شود حتي در د وسياحت قبلي ام ودر آن طرف زمين نيز آنها را ديده بودم اما در اين مورد چيزي نمي دانستم ولي اكنـــــون مي فهمم كه اين منازل جلوه هاي ايات قرآن كريم اند
بدين طريق راه اولي كه با "الضالين" بدان اشاره شده است, عبارتست از راه وآيين كساني كه فريب مفهوم طبيعت را خورده وپير وفكر طبيعت گرايان هستند شما خود احساس كرديد كه در اين راه چه مشكلاتي براي گذشتن به حقيقت ونور وجود دارد
وراه دوم كه با "المغضوب عليهم" بدان اشاره گرديد, عبارتست از راه وآئين اسباب پرستان وكساني كه آفريدن وتاثير گذاري را به اسباب ووسايل نسبت مي دهند ومثل حكماء مشائيين مي خواهند فقط با عقل وفكر به حقيقت الحقايق ومعرفت پروردگار راه بگشايند اما راه سوم كه با "الذين انعمت عليهم" به آن اشاره شد, عبارتست از جاده نوراني وصراط مستقيم اهل قرآن, كه يك آئين آسماني, رحماني ونوراني بسيار كوتاه, راحت وامن وفراروي همگان گشوده است

صدا موجود نیست