شخصي مبلغ صد درهم در اختيار يكي از مستخدمينش گذاشت ودستور داد تا از پارچه خوبي پيراهن به خود بدوزد, به خادم ديگرش هزار درهم داد وچيزي را كه بايد خريداري مي كرد در كاغذي نوشت ودر جيب ا ونهاد و روانه بازارش ساخت خادم اول لباس بسيار عالي از پارچه بسيار خوبي به ده درهم خريد, خادم دوم خنگي كرد, قبل از اينكه يادداشت را بخواند با تقليد از مستخدم اول هزار در هم را به مغازه دار داد ويك دست لباس خواست, مغازه دار بي انصاف از جنس خرابي يك دست لباس به ا وفروخت وقتي نزد اربابش حاضر شد ارباب ا ورا سخت تنبيه كرد ومورد شكنجه قرار داد
لذا كسي كه اندكي شعور داشته باشد, پي خواهد برد كه هزار در هم داده شده به مستخدم دوم جهت معامله مهمي بود, نه براي خريد پيراهن
بدين سان, هر گاه ابزار ولطايف معنوي داده شده به انسان, با ابزار حيوان مقايسه گردد, آشكار خواهد شد كه هر يك از ابزار انسان صد درجه بسيط تر از حيوان است, مثلاً : چشم انسان كه تمام مراتب زيبائي را تشخيص مي دهد كجاست؟ وچشم حيوان كجا ؟ قوه ذايقه انسان كه طعمهاي مختلف انواع گوناگون طعامها را مي داند كجا است؟ وقوه ذايقه حيوان كجا؟ وعقل انسان كه به اعماق همه خوبيها نفوذ دارد كجاست ؟ وعقل حيوان كجا ؟ وقلب مشتاق به همه انواع كاينات انسان وديگر ابزار وآلات ا وكجاست؟ وآلات بسيار بسيط حيوان كه بيش از يكي د وبار انكشاف نكرده است كجا؟ ققط با اين تفاوت كه امكان دارد يكي از ابزار مخصوص حيوان در كار وعمل مخصوص به خودش - منحصراً در همين حيوان - نسبت به انسان كه انجام آن عمل از وظايف ا ونيست, زياد تر انكشاف ورشد بيابد, اما اين امري است ويژه واستثنائي‌
رمز ثروتمندبودن انسان از نظر ابزار اينست كه به كمك عقل وفكرش, حواس ودرك وشعور ا وانكشاف وتوسعه بيشتري يافته است, وچون فطرت جامعي دارد متوجه مقاصد وآرز وهاي زيادي است, وبه سبب كثرت وظايف فطري اش, آلات وجهازاتش زياد رشد نموده است, وبا توجه به داشتن فطرت آماده به انجام هر نوع عبادت مي باشد واستعدادي جامع در راستاي دست يازيدن به انواع كمالات برايش ارزاني شده است