وبراي اينكه انسان در راستاي همان اهداف ووظايف تلاش كند ترغيب وترهيب شده است وظايف انسانيت واساسات عبوديت را در جاي ديگر توضيح داده بوديم, در اينجا هم اجمالاً تذكر مي دهيم تا رمز " احسن تقويم " فهميده شود
انسان بعد از آمدنش به اين دنيا د وجهت عبوديت دارد:
جهت اول : عبوديت وتفكر به صورت غايبانه
جهت دوم :‌عبوديت ومناجات به صورت مخاطب حاضرانه
روش اول عبارتست از: سلطنت ربوبيت آشكار در كاينات را مطيعانه تصديق نموده به كمالات وخوبيهاي آن با حيرت وتعظيم نظارت كردن ‌
سپس پند واندرز گرفتن از صنعتهاي بي مانند پروردگار كه عبارتند از آثار اسماء قدسيه الهي ونشر واعلان آن
سپس جواهر وگوهر هاي اسماء ربانيه را كه هر كدام آن در حكم يك خزانه پنهان مي باشد, با ترازوي ادراك وبصيرت وزن وباقدر شناسي واز ته دل ارزش وبهاي آنرا پرداختن
سپس صفحات موجودات برگهاي زمين وآسمان را كه در حكم نامه هاي قلم قدرت اند مطالعه نموده وبا شگفتي وحيرت در موردش تفكر كردن
سپس زيبائي وصنعت لطيف موجودات را با علاقمندي به تماشا گرفته, محبت معرفت آفريننده ذوالجلال آنها را در دل جاي داده, وشوق حاضر شدن در محضر صانع ذوالجلال وجلب توجه ا ورا در خود ايجاد كردن ‌
روش دوم عبارتست از:
مقام حضور وخطاب كه از اثر به موثر مي گذرد, مي بيند كه, يگانه صانع ذ والجلال با نمايان ساختن معجزات صنعتش قصد دارد خويش را معرفي كند
ا ونيز با ايمان ومعرفت پاسخ مي دهد