سپس در مي يابد كه: پروردگاري مهربان با ميوه هاي زيباي رحمتش, قصد محبوب ساختن خود را دارد
ا ونيز در مقابل, با حصر محبت وتخصيص عبادت به او, خود را محبوبش قرار مي دهد
سپس مشاهده مي كند كه: منعم كريمي با لذت نعمتهاي مادي ومعنــوي ا ورا مي پروراند
ا ونيز در مقابل, با حالت وبا گفتار وكردارش, حتي اگر بتواند با تمام حواس وجهازاتش شكر وحمد وثناي ا ورا بجاي مي اورد
سپس مي بيند كه, يك جليل جميل در آينه هاي اين موجودات, كبريائي , كمال, جلال وجمالش را اظهار كرده نظر دقت را به خود جلب مي نمايد
(ا ونيز در مقابل, با گفتن "الله اكبر, سبحان الله " در كمال از خود بيخودي با شگفتي ومحبت سر به سجده مي نهد سپس درك مي كند كه غني مطلقي با سخاوتي مطلق, ثروت وخزانه هاي بي شمارش را نشان مي دهد ‌
ا ونيز در مقابل ,باتعظيم وثنا با كمال نيازمندي دست طلب دراز مي كند ‌
سپس پي مي برد كه آن فاطر ذوالجلال روي زمين را همچون نمايشگاهي ساخته, تمام صنايع باستاني وارزشمند خود را در آنجا به نمايش گذاشته است‌
ا ونيز در مقابل, با قدرداني "ماشاء الله "‌ وبا تحسين" بارك الله" وبا حيرت "سبحان الله " وبا تعظيم "الله اكبر"‌مي گويد‌
سر انجام در مي يابد كه, يك واحد احد, در قصر اين كاينات با علايم غير قابل تقليد, وبا مهر مخصوص ونشان منحصر به فرد وبا فرامين ويژه اش, علامت ونشان خود را روي تمام موجودات مي گذارد, وآيات توحيد را روي آنها نقش مي كند, ودر آفاق واطراف عالم پرچم وحدانيت را بر افراشته, وربوبيتش را اعلان مي دارد
ا ونيز, با تصديق, ايمان, توحيد, اذعان, شهادت وعبوديت مقابله مي كند
لذا انسان با اين نوع عبادات وتفكرات, انسان حقيقي مي گردد وخود را در "احسن تقويم" نشان مي دهد, وبه يمن وبركت ايمان, لايق امانت, وخليفه امين روي زمين مي شود‌