Һәм, мына әсем болмыстар мен саналыларға таныстырған әрі баға жетпес нығметтерімен өзін сүйсіндірген Сани-й Зүлжелал; жасаған жақсылықтарына қарсы өзінің талап-тілегін, не қалайтынын бір елші арқылы білдірмеуі әсте мүмкін бе?

Һәм, адам баласын, санасымен көпшілікке құштар; ал, бейімділік жағынан ауқымды терең құлдық жасауға сай түрде жаратып, жетекші бір мұғалім арқылы оларды кесреттен уахдетке, яғни көп нәрсеге емес бір Аллаhқа бағыттауды қаламауы әсте мүмкін бе? Тағы бұл сияқты пайғамбарлықтың міндеттері бар. Ол міндеттер Улухиеттің елші жібермеуі қисынсыз екенін анық түрде дәлелдейді.

Енді, тарихқа зер салайық. Апырмай, әлемде Мұхаммеди Араби Ғалейhиссалату Уәссәламнан артық, жоғарыда аталған міндеттер мен ерекшеліктерге ие, әлдеқайда қабілетті әрі қасиетті кім болған? Елшілік мәртебесіне, оны жеткізу, жаю міндетіне одан артық, өте лайық, әрі үстем біреу болғанын заман көрсете ала ма? Жо-жоқ, мүмкін емес. Ол-барлық пайғамбарлардың мырзасы, барлық елшілердің имамы, барлық асфияның басшысы, барлық муқаррабиннен де жақын, барлық мақұлықтардың аса қадірлісі, барлық муршидтердің султаны.