سوزلر | اون دردنجى لمعه‌نڭ ايكنجى مقامى | 14
(9-19)

أى إنسان، هيچ ممكن ميدر كه: سڭا بو سيمايى ويرن، او سيماده بويله بر سكّۀِ رحمتى و بر خاتمِ أحديتى وضع ايدن ذات، سنى باشى بوش بيراقسين؛ سڭا أهمّيت ويرمه‌سين؛ سنڭ حركاتڭه دقّت ايتمه‌سين؛ سڭا متوجّه اولان بتون كائناتى عبث ياپسين؛ خلقت شجره‌سنى ميوه‌سى چوروك، بوزوق أهمّيتسز بر آغاج ياپسين! هم هيچ بر جهتله شبهه قبول ايتمه‌ين و هيچ بر وجهله نقصانيتى اولميان، گونش گبى ظاهر اولان رحمتنى و ضيا گبى گورونن حكمتنى إنكار ايتديرسين. حاشا..


أى إنسان! بيل كه: او رحمتڭ عرشنه يتيشمك ايچون بر معراج وار. او معراج {بِسْمِ اﷲِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ}در. و بو معراج نه قدر أهمّيتلى اولديغنى آڭلامق ايسترسه‌ڭ، قرآنِ معجز البيانڭ يوز اون درت سوره‌لرينڭ باشلرينه و هم بتون مبارك كتابلرڭ إبتدالرينه و عموم مبارك ايشلرڭ مبدألرينه باق. و بسمله‌نڭ عظمتِ قدرينه أڭ قطعى بر حجّت شودر كه: إمامِ شافعى (رض) گبى چوق بيوك مجتهدلر ديمشلر: ”بسمله تك بر آيت اولديغى حالده، قرآنده يوز اون درت دفعه نازل اولمشدر.“


سس يوق

سوزلر