سوزلر | اون اوچنجى سوز | 211
(182-215)

”إنسان بيڭلر چشيد ألملر ايله متألّم و بيڭلر نوع لذّتلر ايله متلذّذ اولاجق بر ذى‌حيات ماكينه و غايت درجه عجزيله برابر حدسز مادّى، معنوى دشمنلرى و نهايتسز فقريله برابر حدسز ظاهرى و باطنى إحتياجلرى بولونان و متماديًا زوال و فراق طوقاتلرينى يه‌ين بر بيچاره مخلوق ايكن، بردن ايمان و عبوديتله بويله بر پادشاهِ ذو الجلاله إنتساب ايدوب بتون دشمنلرينه قارشى بر نقطۀِ إستناد و بتون حاجاتنه مدار بر نقطۀِ إستمداد بولارق، هركس منسوب اولديغى أفنديسنڭ شرفيله، مقاميله إفتخار ايتديگى گبى؛ او ده بويله نهايتسز قدير و رحيم بر پادشاهه ايمان ايله إنتساب ايتسه و عبوديتله خدمتنه گيرسه و أجلڭ إعدام إعلاننى كندى حقّنده ترخيص تذكره‌سنه چويرسه نه قدر ممنون و منّتدار و نه قدر متشكّرانه إفتخار ايده‌بيلير، قياس ايديڭز.“


او مكتبلى گنجلره ديديگم گبى مصيبتزده محبوسلره ده تكرار ايله ديرم: اونى طانييان و إطاعت ايدن زندانده دخى اولسه بختياردر. اونى اونوتان سرايلرده ده اولسه زندانده‌در، بدبختدر. حتّى بر بختيار مظلوم إعدام اولونوركن بدبخت ظالملره ديمش: ”بن إعدام اولمييورم. بلكه ترخيص ايله سعادته گيدييورم. فقط بن ده سزى إعدامِ أبدى ايله محكوم گورديگمدن سزدن تام إنتقاممى آلييورم.“ {لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اﷲُ} دييه‌رك سُرور ايله تسليمِ روح ايدر.


سُبْحَانَكَ لاَ عِلْمَ لَنَا اِلاَّ مَا عَلَّمْتَنَا اِنَّكَ اَنْتَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
سس يوق

سوزلر