سوزلر | يگرمنجى سوز | 350
(321-352)

أگر او خارقه‌لر، دائرۀِ عبوديته گيدوب، او دائره‌دن حقلرينى ايسترلرسه؛ او زمان او دائره‌دن شويله بر جواب آليرلر كه: ”سزڭ مناسبتڭز بزمله پك آزدر و دائره‌مزه قولاى گيره‌مزسڭز. چونكه پروغراممز بودر كه: دنيا بر مسافرخانه‌در. إنسان ايسه اونده آز طوره‌جقدر و وظيفه‌سى چوق بر مسافردر و قيصه بر عمرده حياتِ أبديه‌يه لازم اولان لوازماتى تدارك ايتمكله مكلّفدر. أڭ أهمّ و أڭ ألزم ايشلر، تقديم ايديله‌جكدر. حالبوكه سز أكثريت إعتباريله شو فانى دنيايى بر مقرِّ أبدى نقطۀِ نظرنده و غفلت پرده‌سى آلتنده، دنياپرستلك حسّيله ايشلنمش بر صورت سزده گورولويور. اويله ايسه، حق‌پرستلك و آخرتى دوشونمكلك أساسلرى اوزرينه مؤسّس اولان عبوديتدن حصّه‌ڭز پك آزدر. لٰكن أگر قيمتدار بر عبادت اولان صِرف منفعتِ عباد اﷲ ايچون و منافعِ عموميه و إستراحتِ عامّه‌يه و حياتِ إجتماعيه‌نڭ كمالنه خدمت ايدن و ألبته أقلّيت تشكيل ايدن محترم صنعتكارلر و ملهم كشّافلر، آرقه‌ڭزده و ايچڭزده وارسه؛ او حسّاس ذاتلره شو رمز و إشاراتِ قرآنيه (سعيه تشويق و صنعتلرينى تقدير ايتمك ايچون) الحقّ كافى و وافيدر.“


ايكنجى سؤاله جواب: أگر ديسه‌ڭ: ”شيمدى شو تحقيقاتدن صوڭره شبهه‌م قالمادى و تصديق ايتدم كه؛ قرآنده سائر حقائقله برابر، مدنيتِ حاضره‌نڭ خارقه‌لرينه و بلكه داها ايلريسنه إشارت و رمز واردر. دنيوى و اُخروى سعادتِ بشره لازم اولان هر شى، دگرى نسبتنده ايچنده بولونور. فقط نيچون قرآن، اونلرى صراحتله ذكر ايتمييور؟ تا، معنّد كافرلر دخى تصديقه مجبور اولسونلر، قلبمز ده راحت اولسون؟


سس يوق

سوزلر