سوزلر | لمعات | 971
(925-1019)
قوينڭ بر ضعيفه قارشى ده تواضعى صاييلان بر صفتى، گر اولورسه ضعيفده، تذلّل و ريادر.
بر اولى الأمر، مقامنده اولورسه جدّيتى، وقاردر؛ محويتى، ذلّتدر.
خانه‌سنده بولونسه محويتى تواضع، جدّيتى كبردر.
متكلّمِ وحده اولسه أگر بر ذاتده: مسامحه، حميت. فداكارلق؛ بر خصلت، بر عملِ صالحدر.
متكلّمِ مع الغير اولسه أگر او ذاتده: مسامحه، خيانت. فداكارلق؛ بر صفت، بر عملِ طالحدر.
ترتيبِ مباديده توكّل، تنبللكدر. ترتّبِ نتيجه نقطه‌سنده‌كى تفويض، توكّلِ شرعيدر.
ثمرۀِ سعينه، قسمتنه رضا ايسه، ممدوح بر قناعتدر، مَيلِ سعيه قوّتدر.
موجود ماله إكتفا، مرغوب قناعت دگل؛ بلكه دون‌همّتلكدر. مثاللر داها چوقدر.
قرآن مطلق ذكر ايدر، صالحات و تقوايى. إبهامنده رمز ايدر مقاماتڭ تأثيرى. ايجازى بر تفصيلدر. سكوتى گنيش سوزدر.

”اَلْحَقُّ يَعْلُو“ بِالذّات، هم عاقبت مراددر
أى آرقداش! بر زمان بر سائل ديدى: ”مادام (اَلْحَقُّ يَعْلُو) حقدر. نه‌دن كافر، مسلمه؛ قوّت حقّه غالبدر؟“
ديدم: درت نقطه‌يه باق! بو مشكل ده حلّ اولور. برنجى نقطه شودر: هر حقّڭ هر وسيله‌سى حق اولماسى لازم دگلدر.
اويله ده، هر باطلڭ هر وسيله‌سى باطل اولماسى، ينه لازم دگلدر. نتيجه‌سى شو چيقار: حق اولان بر وسيله، باطل وسيله‌يه غالبدر
سس يوق

سوزلر