مكتوبات | اون طوقوزنجى مكتوب | 138
(128-315)

ايشته رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلامدن بزه نقل اولونان معجزاتى و دلائلِ نبوّتى، قسمِ أعظمى تواتر ايله‌در؛ يا صريحى، يا معنوى، يا سكوتى. و بر قسمى چندان خبرِ واحد ايله‌در. فقط اويله شرائط داخلنده، نقّادِ محدّثين نظرنده قبوله شايان اولدقدن صوڭره، تواتر گبى قطعيتى إفاده ايتمك لازم گلير. أوت محدّثينڭ محقّقينندن ”الحافظ“ تعبير ايتدكلرى ذاتلر، لا أقل يوز بيڭ حديثى حفظنه آلمش بيڭلر محقّق محدّثلر، هم أللى سنه صباح نمازينى عشاء آبدستيله قيلان متّقى محدّثلر و باشده بخارى و مسلم اولارق كتبِ ستّۀِ حديثيه صاحبلرى اولان علمِ حديث داهيلرى، علاّمه‌لرى تصحيح و قبول ايتدكلرى خبرِ واحد، تواتر قطعيتندن گرى قالماز. أوت فنِّ حديثڭ محقّقلرى، نقّادلرى او درجه حديث ايله خصوصيت پيدا ايتمشلر كه، رسولِ أكرم عليه الصلاة والسلامڭ طرزِ إفاده‌سنه و اُسلوبِ عاليسنه و صورتِ إفاده‌سنه اُنسيت ايدوب مَلكه كسب ايتمشلر كه؛ يوز حديث ايچنده بر موضوعى گورسه، ”موضوعدر“ دير. ”بو، حديث اولماز و پيغمبرڭ سوزى دگلدر“ دير، ردّ ايدر. صرّاف گبى حديثڭ جوهرينى طانير، باشقه سوزى اوڭا إلتباس ايده‌مز. يالڭز ابن جوزى گبى بعض محقّقلر تنقيدده إفراط ايدوب، بعض أحاديثِ صحيحه‌يه ده موضوع ديمشلر. فقط هر موضوع شيئڭ معناسى ياڭليشدر ديمك دگلدر؛ بلكه ”بو سوز حديث دگلدر“ ديمكدر.


سس يوق

مكتوبات