مكتوبات | يگرمنجى مكتوب | 325
(316-367)

أى إنسان! بيلير ميسڭ نره‌يه گيدييورسڭ و نره‌يه سَوق اولونويورسڭ؟ اوتوز ايكنجى سوزڭ آخرنده دينيلديگى گبى: دنيانڭ بيڭ سنه مسعودانه حياتى، بر ساعت حياتنه مقابل گلمه‌ين جنّت حياتنڭ و او جنّت حياتنڭ دخى بيڭ سنه‌سى، بر ساعت رؤيتِ جمالنه مقابل گلمه‌ين بر جميلِ ذو الجلالڭ دائرۀِ رحمتنه و مرتبۀِ حضورينه گيدييورسڭ. مبتلا و مفتون و مشتاق اولديغڭز مجازى محبوبلرده و بتون موجوداتِ دنيويه‌ده‌كى حُسن و جمال، اونڭ جلوۀِ جمالنڭ و حسنِ أسماسنڭ بر نوع گولگه‌سى و بتون جنّت، بتون لطائفيله بر جلوۀِ رحمتى و بتون إشتياقلر و محبّتلر و إنجذابلر و جاذبه‌لر، بر لمعۀِ محبّتى اولان بر معبودِ لم يزلڭ، بر محبوبِ لا يزالڭ دائرۀِ حضورينه گيدييورسڭز و ضيافتگاهِ أبديسى اولان جنّته چاغيريلييورسڭز. اويله ايسه قبر قپوسنه آغلايه‌رق دگل، گوله‌رك گيريڭز.


هم شو كلمه شويله مژده ويرييور، دييور كه: أى إنسان! فنايه، عدمه، هيچلگه، ظلماته، نسيانه، چورومگه، طاغيلمغه و كثرتده بوغولمغه گيتديگڭزى توهّم ايدوب دوشونمه‌يڭز! سز فنايه دگل، بقايه گيدييورسڭز. عدمه دگل، وجودِ دائمى‌يه سَوق اولونويورسڭز. ظلماته دگل، عالمِ نوره گيرييورسڭز. صاحب و مالكِ حقيقينڭ طرفنه گيدييورسڭز و سلطانِ أزلينڭ پاى‌تختنه دونييورسڭز. كثرتده بوغولمغه دگل، وحدت دائره‌سنده تنفّس ايده‌جكسڭز. فراقه دگل، وصاله متوجّهسڭز.


سس يوق

مكتوبات