مكتوبات | يگرمنجى مكتوب | 348
(316-367)

ايشته، مشيئتِ إلٰهيه ايله وجوده گلن ايشلرده؛ ”إن شاء اﷲ، إن شاء اﷲ“ يرنده، بيله‌رك ”طبيعى طبيعى“ ديمك، نه قدر خطا و مخالفِ حقيقت اولديغنى قياس ايت...


اوننجى كلمه: {وَ هُوَ عَلٰى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ} يعنى: هيچ بر شى اوڭا آغير گله‌مز. دائرۀِ إمكانده نه قدر أشيا وار، او أشيايه غايت قولاى وجود گيديره‌بيلير. و او درجه اوڭا قولاى و راحتدر كه: {اِنَّمَا اَمْرُهُ اِذَا اَرَادَ شَيْئًا} إلخ... سرّيله، گويا يالڭز أمر ايدر، ياپيلير. ناصلكه غايت ماهر بر صنعتكار؛ زياده قولاى بر طرزده، ألنى ايشه طوقونديرر طوقونديرماز، ماكينه گبى ايشلر. و او سرعت و مهارتى إفاده ايچون دينيلير كه: او ايش و صنعت، اوڭا او قدر مسخّردر كه؛ گويا أمريله، طوقونمسيله ايشلر اولويور؛ صنعتلر وجوده گلييور. اويله ده: قديرِ ذو الجلالڭ قدرتنه قارشى أشيانڭ نهايت درجه‌ده مسخّريت و إطاعتنه و او قدرتڭ نهايت درجه‌ده كلفتسز و سهولتله ايش گورديگنه إشارةً، {اِنَّمَا اَمْرُهُ اِذَا اَرَادَ شَيْئًا اَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ} فرمان ايدر. شو حقيقتِ عظمانڭ حدسز أسرارندن بش سرّينى بش نكته‌ده بيان ايده‌جگز:


سس يوق

مكتوبات