مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 391
(372-394)
خاتمه

(غيبت حقّنده‌در)

بِاسْمِهِ ❊ وَ اِنْ مِنْ شَيْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ

يگرمى بشنجى سوزڭ برنجى شعله‌سنڭ برنجى شعاعنڭ بشنجى نقطه‌سنڭ مقامِ ذمّ و زجرڭ مثاللرندن اولان بر تك آيتڭ، معجزانه آلتى طرزده غيبتدن تنفير ايتمه‌سى؛ قرآنڭ نظرنده غيبت نه قدر شنيع بر شى اولديغنى تماميله گوسترديگندن، باشقه بيانه إحتياج بيراقمامش. أوت قرآنڭ بيانندن صوڭره بيان اولاماز، إحتياج ده يوقدر.


ايشته {اَيُحِبُّ اَحَدُكُمْ اَنْ يَاْكُلَ لَحْمَ اَخِيهِ مَيْتًا} آيتنده آلتى درجه ذمّى، ذمّ ايدر. غيبتدن آلتى مرتبه شدّتله زجر ايدر. شو آيت بِالفعل غيبت ايدنلره متوجّه اولديغى وقت، معناسى گله‌جك طرزده اولويور. شويله كه:


معلومدر: آيتڭ باشنده‌كى همزه، صورمق (آيا) معناسنده‌در. او صورمق معناسى، صو گبى آيتڭ بتون كلمه‌لرينه گيرر. هر كلمه‌ده بر حُكمِ ضمنى وار.

سس يوق

مكتوبات