مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 389
(372-394)

صوڭره آييلدم، دوشوندم، آڭلادم كه؛ او رؤياىِ خياليه‌ده پك مهمّ بر حقيقت واردر. يگرمى بشنجى سوزده، مدنيتله حُكمِ قرآنى موازنه بحثنده إثبات و بيان ايديلديگى اوزره؛ بشرڭ حياتِ إجتماعيسنده بتون أخلاقسزلغڭ و بتون إختلالاتڭ منشئى ايكى كلمه‌در:


بريسى: ”بن طوق اولدقدن صوڭره، باشقه‌سى آجلقدن ئولسه بڭا نه؟“


ايكنجيسى: ”سن چاليش، بن ييه‌يم.“


بو ايكى كلمه‌يى ده إدامه ايدن، جريانِ ربا و تركِ زكاتدر. بو ايكى مدهش مرضِ إجتماعى‌يى تداوى ايده‌جك تك چاره، زكاتڭ بر دستورِ عمومى صورتنده إجراسيله، وجوبِ زكات و حرمتِ ربادر. هم دگل يالڭز أشخاصده و خصوصى جماعتلرده، بلكه عموم نوعِ بشرڭ سعادتِ حياتى ايچون أڭ مهمّ بر ركن بلكه دوامِ حياتِ إنسانيه ايچون أڭ مهمّ بر ديرك، زكاتدر. چونكه بشرده، خواص و عوام ايكى طبقه وار. خواصدن عوامه مرحمت و إحسان و عوامدن خواصّه قارشى حرمت و إطاعتى تأمين ايده‌جك، زكاتدر. يوقسه يوقاريدن عوامڭ باشنه ظلم و تحكّم اينر، عوامدن زنگينلره قارشى كين و عصيان چيقار. ايكى طبقۀِ بشر دائمى بر مجادلۀِ معنويه‌ده، بر كشماكشِ إختلافده بولونور. گله گله تا روسيه‌ده اولديغى گبى، سعى و سرمايه مجادله‌سى صورتنده بوغوشمغه باشلار.


سس يوق

مكتوبات