مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 386
(372-394)

هم حيوانات دائره‌سى ايچنده ضعف و عجز لسانِ حاليله توكّل ايدن ياورولرڭ مشروع و مكمّل و لطيف رزقلرى خزينۀِ رحمتدن ويريلمسى؛ و حرص ايله رزقلرينه صالديران جاناوارلرڭ غيرِ مشروع و پك چوق زحمت ايله قزاندقلرى ناخوش رزقلرى گوسترييور كه: حرص، سببِ محروميتدر؛ توكّل و قناعت ايسه، وسيلۀِ رحمتدر.


هم دائرۀِ إنسانيه ايچنده هر ملّتدن زياده حرص ايله دنيايه ياپيشان و عشق ايله حياتِ دنيويه‌يه باغلانان يهودى ملّتى پك چوق زحمت ايله قزانديغى، كندينه فائده‌سى آز، يالڭز خزينه‌دارلق ايتديگى غيرِ مشروع بر ثروتِ ربائى ايله بتون ملّتلردن ييدكلرى سيللۀِ ذلّت و سفالت، قتل و إهانت گوسترييور كه: حرص معدنِ ذلّت و خسارتدر.


هم حريص بر إنسان، هر وقت خسارته دوشديگنه دائر او قدر واقعه‌لر وار كه، {اَلْحَرِيصُ خَائِبٌ خَاسِرٌ} ضربِ مَثل حكمنه گچمش، عمومڭ نظرنده بر حقيقتِ عامّه اولارق قبول ايديلمشدر. مادام اويله‌در؛ أگر مالى چوق سَورسه‌ڭ، حرص ايله دگل، بلكه قناعت ايله مالى طلب ايت، تا چوق گلسين.


أهلِ قناعت ايله أهلِ حرص، ايكى شخصه بڭزر كه؛ بيوك بر ذاتڭ ديوان‌خانه‌سنه گيرييورلر. بريسى قلبندن دير: ”بنى يالڭز قبول ايتسين، طيشاريده‌كى صوغوقدن قورتولسه‌م بڭا كافيدر. أڭ آشاغيده‌كى إسكمله‌يى ده بڭا ويرسه‌لر، لطفدر.“ ايكنجى آدم گويا بر حقّى وارمش گبى و هركس اوڭا حرمت ايتمگه مجبور ايمش گبى مغرورانه دير كه: ”بڭا أڭ يوقارى إسكمله‌يى ويرمه‌لى.“ او حرص ايله گيرر، گوزينى يوقارى موقعلره ديكر، اونلره گيتمك ايستر. فقط ديوان‌خانه صاحبى اونى گرى دونديروب آشاغى اوطوردور. اوڭا تشكّر لازمكن، تشكّره بدل قلبندن قيزييور. تشكّر دگل، بِالعكس خانه صاحبنى تنقيد ايدييور. خانه صاحبى ده اوندن إستثقال ايدييور. برنجى آدم متواضعانه گيرييور؛ أڭ آشاغيده‌كى إسكمله‌يه اوطورمق ايسته‌يور. اونڭ او قناعتى، ديوان‌خانه صاحبنڭ خوشنه گيدييور. ”داها يوقارى إسكمله‌يه بيورڭ“ دير. او ده گيتدكجه تشكّراتنى زياده‌لشديرر، ممنونيتى تزايد ايدر.

سس يوق