مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 388
(372-394)

ايشته أى دردِ معيشتله سرسم اولمش و حرصِ دنيا ايله سرخوش اولمش قارداشلر! حرص بو قدر مضر و بلالى بر شى اولديغى حالده، ناصل حرص يولنده هر ذلّتى إرتكاب و حرام حلال ديمه‌يوب هر مالى قبول و حياتِ اُخرويه‌يه لازم چوق شيلرى فدا ايدييورسڭز؟ حتّى أركانِ إسلاميه‌نڭ مهمّ بر ركنى اولان زكاتى، حرص يولنده ترك ايدييورسڭز؟ حالبوكه زكات، هر شخص ايچون سببِ بركت و دافعِ بليّاتدر. زكاتى ويرميه‌نڭ هر حالده ألندن زكات قدر بر مال چيقه‌جق؛ يا لزومسز يرلره ويره‌جكدر، يا بر مصيبت گلوب آلاجقدر.


حقيقتلى بر رؤياىِ خياليه‌ده، برنجى حربِ عمومينڭ بشنجى سنه‌سنده، بر عجيب رؤياده بندن صورولدى:


”مسلمانلره گلن بو آجلق، بو ضايعاتِ ماليه و مشقّتِ بدنيه نه‌دندر؟“


رؤياده ديمشدم:


”جنابِ حق، بر قسم مالدن اونده بر (حاشيه ١) ويا بر قسم مالدن قرقده بر (حاشيه ٢)، كندى ويرديگى مالندن بريسنى بزدن ايستدى؛ تا بزه فقرالرڭ دعالرينى قزانديرسين و كين و حسدلرينى منع ايتسين. بز حرصمز ايچون طمعكارلق ايدوب ويرمدك. جنابِ حق متراكم زكاتنى، قرقده اوتوز، اونده سكزينى آلدى. هم هر سنه‌ده يالڭز بر آيده يتمش حكمتلى بر آجلق بزدن ايستدى. بز نفسمزه آجيدق، موقّت و لذّتلى بر آجلغى چكمدك. جنابِ حق جزا اولارق يتمش جهتله بلالى بر نوع اوروجى بش سنه جبرًا بزه طوتديردى. هم يگرمى درت ساعتده بر تك ساعتى، خوش و علوى، نورانى و فائده‌لى بر نوع تعليماتِ ربّانيه‌يى بزدن ايستدى. بز تنبللك ايدوب، او نمازى و نيازى يرينه گتيرمدك. او تك ساعتى ديگر ساعتلره قاته‌رق ضايع ايتدك. جنابِ حق اونڭ كفّارتى اولارق، بش سنه تعليم و تعليمات و قوشديرمقله بزه بر نوع نماز قيلديردى.“ ديمشدم.


----------------------------------------------


حاشيه ١ : يعنى هر سنه تازه ويرديگى بغداى گبى ماللردن اونده بر
حاشيه ٢ : يعنى أسكيدن ويرديگى قرقدن كه؛ هر سنه‌ده غالبًا و لا أقل ربحِ تجارى و نسلِ حيوانى جهتيله او قرقدن تازه اولارق اون عدد ويرر

سس يوق