مكتوبات | يگرمى ايكنجى مكتوب | 387
(372-394)

ايشته دنيا بر ديوان‌خانۀِ رحماندر. زمين يوزى، بر سفرۀِ رحمتدر. درجاتِ أرزاق و مراتبِ نعمت دخى، إسكمله‌لر حكمنده‌در.


هم أڭ جزئى ايشلرده ده هركس حرصڭ سوءِ تأثيرينى حسّ ايده‌بيلير.


مثلا: ايكى ديلنجى بر شى ايستدكلرى وقت، حرص ايله إلحاح ايدن ديلنجيدن إستثقال ايدوب ويرمه‌مك؛ ديگر ساكن ديلنجى‌يه مرحمت ايدوب ويرمك، هركس قلبنده حسّ ايدر. هم مثلا: گيجه‌ده اويقوڭ قاچمش، سن ياتمق ايسته‌سه‌ڭ، لاقيد قالسه‌ڭ اويقوڭ گله‌بيلير. أگر حرص ايله اويقو ايسته‌سه‌ڭ: ”امان ياتايم، امان ياتايم“ ديرسه‌ڭ، بتون بتون اويقوڭى قاچيريرسڭ. هم مثلا: مهمّ بر نتيجه ايچون بريسنى حرص ايله بكلرسڭ؛ ”امان گلمدى، امان گلمدى“ دييوب أڭ نهايت حرص سنڭ صبريڭى توكتوب قالقار گيدرسڭ؛ بر دقيقه صوڭره او آدم گلير؛ فقط بكله‌ديگڭ او مهمّ نتيجه بوزولور.


شو حادثاتڭ سرّى شودر كه: ناصلكه بر أكمگڭ وجودى، تارلا، خرمان، دگرمن، فرونه ترتّب ايدر. اويله ده: ترتيبِ أشياده بر تأنّئِ حكمت واردر. حرص سببيله تأنّى ايله حركت ايتمديگى ايچون، او ترتيبلى أشياده‌كى معنوى باصامقلرى مراعات ايتمز؛ يا آتلار دوشر وياخود بر باصامغى نقصان بيراقير؛ مقصده چيقاماز.


سس يوق