مكتوبات | يگرمى آلتنجى مكتوب | 453
(438-490)

ايشته بو بيچاره قارداشڭزده اوچ شخصيت وار. بربرندن چوق اوزاق، هم ده پك چوق اوزاقدرلر.


برنجيسى: قرآنِ حكيمڭ خزينۀِ عاليسنڭ دلاّلى جهتنده‌كى موقّت، صِرف قرآنه عائد بر شخصيتم وار. او دلاّللغڭ إقتضا ايتديگى پك يوكسك أخلاق وار كه، او أخلاق بنم دگل، بن صاحب دگلم. بلكه او مقامڭ و او وظيفه‌نڭ إقتضا ايتديگى سجيه‌لردر. بنده بو نوعدن نه گورسه‌ڭز بنم دگل، اونڭله بڭا باقمه‌يڭز، او مقامڭدر.


ايكنجى شخصيت: عبوديت وقتنده درگاهِ إلٰهيه‌يه متوجّه اولديغم وقت، جنابِ حقّڭ إحسانيله بر شخصيت ويريلييور كه، او شخصيت بعض آثارى گوسترييور. او آثار، معناىِ عبوديتڭ أساسى اولان: ”قصورينى بيلمك، فقر و عجزينى آڭلامق، تذلّل ايله درگاهِ إلٰهيه‌يه إلتجا ايتمك“ نقطه‌لرندن گلييور كه؛ او شخصيتله، كنديمى هركسدن زياده بدبخت، عاجز، فقير و قصورلى گورويورم. بتون دنيا بنى مدح و ثنا ايتسه، بنى اينانديراماز كه بن ايى‌يم و صاحبِ كمالم.


اوچنجيسى: حقيقى شخصيتم، يعنى أسكى سعيدڭ بوزماسى بر شخصيتم وار كه؛ او ده أسكى سعيددن إرثيت قالمه بعض طمارلردر. بعضًا ريايه، حبِّ جاهه بر آرزو بولونويور. هم أصيل بر خانَداندن اولماديغمدن، خسّت درجه‌سنده بر إقتصاد ايله، دوشكون و پست أخلاقلر گورونويور.

سس يوق

مكتوبات