مكتوبات | يگرمى آلتنجى مكتوب | 488
(438-490)

ايشته موقّت ويا دائمى مجذوب اولدقلرندن، معنًا ”مبارك مجنون“ حكمنده اولويورلر. و مبارك و سربست مجنون حكمنده اولدقلرى ايچون، مكلّف دگللر. و مكلّف اولمادقلرى ايچون، مؤاخذه اولونمييورلر. كندى ولايتِ مجذوبانه‌لرى باقى قالمقله برابر، أهلِ ضلالته و أهلِ بدعه‌يه طرفدار چيقارلر. مسلكلرينه بر درجه رواج ويروب، بر قسم أهلِ ايمانى و أهلِ حقّى، او مسلگه گيرمگه مشئومانه بر سببيت ويررلر.


اوننجى مسئله

(زيارتجيلره عائد بعض دوستلر طرفندن إخطار ايله، بر دستور ايضاح ايديلمك ايسته‌نيلمشدر. اونڭ ايچون يازيلمشدر.)


معلوم اولسون كه: بزى زيارت ايدن، يا حياتِ دنيويه جهتنده گلير؛ او قپو قپاليدر. ويا حياتِ اُخرويه جهتنده گلير. او جهتده ايكى قپو وار: يا شخصمى مبارك و مقام صاحبى ظن ايدوب گلير. او قپو دخى قپاليدر. چونكه بن كنديمى بگنمييورم، بنى بگه‌ننلرى ده بگنمييورم. جنابِ حقّه چوق شكر، بنى كنديمه بگنديرمه‌مش. ايكنجى جهت، صِرف قرآنِ حكيمڭ دلاّلى اولديغم جهتله‌در. بو قپودن گيرنلرى، على الرأس والعين قبول ايدييورم. اونلر ده اوچ طرزده اولور: يا دوست اولور، يا قارداش اولور، يا طلبه اولور.

سس يوق

مكتوبات