ايشته شو سرّه دائر، پك چوق زمان ذهنمى إشغال ايدن بر حالت واردى: بر زمان بن، بر قسم أهلِ ضلالته مهمّ بر وقتده قهر ايله دعا ايتدم. بددعامه قارشى مدهش بر قوّتِ معنويه چيقدى. هم دعامى گرى ويرييوردى، هم بنى منع ايتدى.
صوڭره گوردم كه: او قسم أهلِ ضلالت، خلافِ حق إجراآتنده بر قوّۀِ معنويهنڭ تسهيلاتيله، آرقهسنه آلديغى خلقى سوروكلهيوب گيدييور. موفّق اولويور. يالڭز جبر ايله دگل، بلكه ولايت قوّتندن گلن بر آرزو ايله إمتزاج ايتديگى ايچون، أهلِ ايمانڭ بر قسمى او آرزويه قاپيلوب خوش گورويورلر، چوق فنا تلقّى ايتمييورلر.
ايشته بو ايكى سرّى حسّ ايتديگم وقت دهشت آلدم، فسبحان اﷲ ديدم. ”طريقِ حقدن باشقه ولايت بولونهبيلير مى؟ خصوصًا مدهش بر جريانِ ضلالته أهلِ حقيقت طرفدار چيقار مى؟“ ديدم. صوڭره بر مبارك عرفه گوننده مستحسن بر عادتِ إسلاميهيه بناءً سورۀِ إخلاصى يوزر دفعه تكرار ايدهرك اوقويوب، اونڭ بركتيله، ”مهمّ بر سؤاله جواب“ نامنده يازيلان مسئله ايله برابر شويله بر حقيقت دخى رحمتِ إلٰهيه ايله قلبِ عاجزانهمه گلمش. حقيقت شودر كه:
سلطان محمد فاتحڭ زماننده حكايه ايديلن مشهور و معنيدار ”جبالى بابا قصّهسى“ نوعندن اولارق بر قسم أهلِ ولايت، ظاهرًا محاكمهلى و عاقل گورونوركن، مجذوبدرلر. و بر قسمى دخى؛ بعضًا صحوهده و دائرۀِ عقلده گورونور، بعضًا عقلڭ و محاكمهنڭ خارجنده بر حاله گيرر. شو قسمدن بر صنفى أهلِ إلتباسدر، تفريق ايتمييور. سكر حالنده گورديگى بر مسئلهيى حالتِ صحوهده تطبيق ايدر، خطا ايدر و خطا ايتديگنى بيلمز. مجذوبلرڭ بر قسمى ايسه عند اﷲ محفوظدر، ضلالته سلوك ايتمز. ديگر بر قسمى ايسه محفوظ دگللر، بدعت و ضلالت فرقهلرنده بولونهبيليرلر. حتّى كافرلر ايچنده بولونابيلهجگى إحتمال ويريلمش